အတုယူဖြယ္ရာ (အိုျမန္မာ)

ဒီေန႔  ဘေလာ့ဂ္ေလးေတြထဲ  လိုက္လည္ရင္း  ဒီအင္တာဗ်ဴးတိုေလးကို  ၾကည့္ရေတာ့  က်မ ေတာ္ေတာ္ ဝမ္းသာမိလို႔ ကိုယ့္တိုင္ျပည္က  ကိုယ္လူမ်ိဳးေတြကိုလည္း  ျပန္လည္မွ်ေဝ  သိေစ ခ်င္ပါတယ္။ ေခတ္ကာလက တိုးတက္လာတာလား  စနစ္ေတြဘဲမတူေတာ့တာလား  ဘာေတြေၾကာင့္လဲ မသိ။ ခုေနာက္ပိုင္း  ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ  ျမန္မာလို႔  ကိုယ့္ကိုယ္ ေျပာရမွာကို ရွက္ၾကသလို  ျမန္မာလို႔  ဂုဏ္ယူေျပာဆိုရမွာကိုလည္း  ရွက္လာၾက ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ျမန္မာစကားေတာင္  မေျပာခ်င္ေတာ့တဲ့  အထိ  ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဆံုၾကရင္ေတာင္  ျမန္မာစကားနဲ႔  ႏွဳတ္မဆက္ၾကေတာ့ဘူး။ 

တိုင္းျပည္  အေျခေနေတြေၾကာင့္  ႏိုင္ငံအသီးသီးကို  ေရာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ  ျမန္မာေတြဟာ  ကိုယ့္ျမန္မာစကားကို   တန္ဖိုးမထားခ်င္ေတာ့တာလား   ေျပာရမွာရွက္ေနတာလား  မသိ။ ျမန္မာ စကားေျပာဆိုမွဳ႕ေတြ   အရမ္းနည္းလာပါတယ္။ ေနာက္ျဖစ္လာတဲ့  မ်ိဳးဆက္သစ္ ခေလးငယ္ေတြဆို  ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုးလာပါေသးတယ္။ မိဘေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း  အိမ္မွာမသင္ေပးၾကဘူး။ မိဘေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ျမန္မာလို မေျပာၾကဘဲ  ေရာက္ေနတဲ့  ႏိုင္ငံရဲ႕ဘာသာစကားကိုဘဲ  မိခင္ဘာသာလို  အသံုးျပဳေျပာဆိုေနၾကတာကို  က်မ  ျမင္ခဲ့ရေတာ့  စိတ္မေကာင္း  ျဖစ္မိပါေသးတယ္။

အေျခေန   အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္  ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့  ႏိုင္ငံမွာသူ႔ဥပေဒအရ    သူ႔ဘာသာစကား   ကို ေက်ာင္းမွာေျပာရ  သင္ၾကားရေပမဲ့  အိမ္မွာေတာ့  မိသားစုေလးကို  ျမန္မာစာ  ျမန္မာစကား  ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွဳ႕ေတြကို  သြန္သင္ေပးသင့္ပါတယ္။ မိဘကိုယ္တိုင္က  ျမန္မာလိုမေျပာခ်င္ဘဲ  အေနာက္ႏိုင္ငံ စကားေတြဘဲ  ဦးစားေပး  အထင္ၾကီးေနမွေတာ့  ခေလးငယ္ေတြ  ျမန္မာလို  မေျပာတတ္  မေရးတတ္ျဖစ္ရတာ   မဆန္းပါဘူးလို႔ဘဲ  စိတ္ကိုေျဖသာသလို  ေတြးျပီေနလိုက္မိတယ္။ သူတို႔ေလးေတြအတြက္  အဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့  က်မ အဲလိုခေလးေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ရတိုင္း   ဝမ္းနည္းစိတ္မေကာင္း  ျဖစ္မိတာ အမွန္ပါ။ ခုလို တိုင္းတစ္ပါးသားက  ျမန္မာလို  ေျပာလိုက္တာကို  နားေထာင္မိေတာ့ ကိုယ္ျမန္မာေတာင္  ေတြးျပီး ရွက္မိသား။ 

^^^^^ ေနာက္တစ္ခုက  တိုင္တစ္ပါးႏိုင္ငံျခားသား  ေျပာသြားတဲ့စကားေတြက  ဘာသာေရး အေၾကာင္းေတြ  ဦးတည္ေျပာခဲ့တာမို႔  ေတြးမိျပီးရွက္မိပါရဲ႕ ^^^^^    ျပည္ပေရာက္ေနသာ  ျမန္မာအားလံုးကို  မဆိုလိုပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ကို ခုခ်ိန္မွာ ေမးၾကည့္ရင္  ဝိပသနာဆိုတာကို  ေတြးမိမွာမဟုတ္။ ျပီးေတာ့  တရားစခန္း ဝင္ဘို႔လည္း  သတိရမွာမဟုတ္။ ကို(သာႏိုး)ေျပာတာေတြကို  နားေထာင္မိျပီး  က်မကိုယ္ေတာင္ က်မျပန္ေမးမိတယ္။ ဒီအသက္ရြယ္ထိ တရားစခန္း ဝင္ခဲ့ဖူးရဲ႕လားလို႔  ေမးမိတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ  ယဥ္ေက်းမွဳ႕  ဘာသာတရား  ထြန္းကားတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာ  မေမ့ဘို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုုယ္ကိုယ္တိုင္  မလုပ္ေဆာင္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္  ကိုယ့္ရဲ႕အနာဂါတ္  မ်ိဳးဆက္ေလးေတြကိုေတာ့  ဒီအသိေတြ  မေပ်ာက္ေအာင္  မိဘတို႔ဝတၱရားရွိတဲ့အတိုင္း  သြန္သင္ဆံုးမသင့္ပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ  ဘယ္လိုလူမ်ိဳး  ဘာသာတရားဆိုတာ ဘာကိုေခၚတယ္ ဆိုတာကိုပါတြဲျပီး  သြန္သင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္ယံုၾကည္  ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရားေပၚ  မူတည္ျပီးေတာ့ေပါ့။

ခုေခတ္ခေလးေတြ  အရမ္းေတာ္တယ္  ထက္ျမက္တယ္လို႔  မိဘတိုင္းခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုတာ  က်မလက္ခံႏိုင္ေပမဲ့  အဆိုးနဲ႔အေကာင္း  ဒြန္တြဲရွိေနတတ္ပါတယ္။ ေခတ္ပညာေတြ  လူေနမွဳ႕စနစ္ေတြ  တိုးတက္ျမင့္တက္လာေပမဲ့  ခေလးေတြရဲ႕  စိတ္ဓါတ္ ယဥ္ေက်းမွဳေတြ ဘာသာတရား  ကိုင္းရွိဳင္းမွဳ႕  အရမ္းကိုအားနည္းလာပါတယ္။ တိုးတက္တဲ့  ႏိုင္ငံေရာက္ျပီး  လူေနမွဳ႕အဆင့္အတန္း  ျမင့္မားလာယံုနဲ႔   က်မတို႔ဟာ  အရာအားလံုး ျမင့္တက္သြားတာမဟုတ္ပါ။  ဘဝေတြ  လူေနမွဳ႕ အဆင့္တန္းေတြ  ျမင့္တက္ေနျပီး  စိတ္ဓါတ္က  ေအာက္ေရာက္ေနမယ္ဆို  က်မတို႔ဘဝဟာ  မျပည့္စံုေသးဘူးလို႔  က်မထင္ပါတယ္။ က်မ တစ္ဦးတည္းရဲ႕ အျမင္ပါ။

ခေလးငယ္ေတြ  လိမ္မာယဥ္ေက်း  ျဖစ္ေစဘို႔  မိဘတိုင္းမွာတာဝန္ရွိပါတယ္။ မိဘတိုင္းလည္း  သားေကာင္း ရတနာ သမီးေကာင္း ရတနာမ်ား  ပိုင္ဆိုင္ျပီး  သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေသာ  မိသားစုကို  ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔  က်မ  ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔လိုက္ပါတယ္။ သားသမီးေၾကာင့္  မိဘမ်က္ႏွာရတာေတြ ရွိသလို  သားသမီးေၾကာင့္  မိဘမ်က္ႏွာ  ပ်က္ရတာေတြလည္း  ဒုနဲ႔ေဒး  မလို႔  အလြမ္းျမိဳ႕ရဲ႕  ရင္ဘတ္ထဲက  ေစတနာစကားေတြ  အိတ္သြန္ခ်လိုက္တာပါ။

ယခု  ရုပ္သံဖုိင္အား  တင္ဆက္ေပးေသာ  (VOA- ဗီအိုေအ ျမန္မာ) ကိုလည္း  အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

စာဖတ္သူမ်ား  ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ  က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။ 

စာဖတ္သူမ်ားကို  အစဥ္ေလးစားခ်စ္ခင္လွ်က္

အလြမ္းျမိဳ႕ေလး