ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့ေလး "စ"တင္မေရးခင္တုန္းကေပါ့ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္အက်ိဳးရွိမဲ့ ပညာရမဲ့ဆိုက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လိုက္လံ ဖတ္ရွဴခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ မသိခဲ့သလို စာေရး သူေတြရဲ႕ ေစတနာေတြကိုလည္း အဲေလာက္ထိေလးနက္စြာ နားမလည္ခဲ့ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္အခု ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ မွတ္တမ္းေလး သေဘာနဲ႔ ဒီအလြမ္းျမိဳ႕ေလးဆိုတဲ့ ဘေလာ့ေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အပန္းေျဖရာ နွင့္ အလြမ္းေျဖရာ ဥယ်ာဥ္ေလးတစ္ခု သဖြယ္ ကြ်န္ေတာ္ စတင္ပ်ိဳးေထာင္ မိလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဘေလာ့အေၾကာင္းကို နားလည္လို႔ စာေရးတတ္လို႔ နာမည္ၾကီးခ်င္လို႔ တိုက္ခိုက္ခ်င္လို႔ (ခ်င္လို႔) ဆိုတဲ့ထဲကတစ္ခုနဲ႔မွ မကိုက္ညီပါဘူး။ အေဝးေရာက္ေနတာ ေၾကာင့္မိသားစုနဲ႔ အတူ အိမ္လြမ္းစိတ္ေတြေျဖဘို႔ ကြ်န္ေတာ္ ဒီဘေလာ့ေလးကို ဘာဆိုဘာမွ မတတ္ဘဲ အေမွာင္ထဲစမ္းျပီး လမ္းေလွ်ာက္သူ တေယာက္ပမာ စတင္ခဲ့တယ္။
အရင္တုန္းကေတာ့ ဘေလာ့ေတြဝင္လိုက္တိုင္း သူမ်ား ေရးထားတဲ့ စာေတြကိုၾကိဳက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္လိုက္တယ္။ စာအရွည္ၾကီးေတြ ျမင္ျပန္ေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖို႔ ပ်င္းသြား ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ စာေရးတာဘယ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးရ ဦးေႏွာက္ရွဳပ္ ရလဲဆိုတာကိုကြ်န္ေတာ္ မသိခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေကာင္း ေကာင္းၾကီး သိေနပါျပီ။ မထင္မွတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ့္ ဘေလာ့ေလးမွာ မလိုအပ္တာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ဘဲ တင္ထားမိလို႔ ဘေလာ့ေလးဖြင့္တိုင္း အခက္အခဲ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳးစားျပီး ဟုတ္မယ္ထင္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ဖ်က္ျပီး ျပင္ပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ျပင္မရခဲ့ပါဘူး။ အင္းေလ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္က ဘာဆို ဘာမွမတတ္တာကိုး။ ကြ်န္ေတာ္ ဝန္ခံပါတယ္။ ဘာဆိုဘာမွ မတတ္တဲ့ အညတရ တေယာက္ဆိုတာ။
ဒီလိုနဲ႔ဘယ္သူ႔ကို အကူညီေတာင္းရမလဲ စဥ္းစားရင္း (ကိုေဇာ္ ၃၅၇) ကိုသြားသတိရမိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုအကူညီ ေတာင္းခ်င္တယ္။ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ သူလည္း အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနမွာဘဲဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္လည္း လက္ေျမွာက္ စိတ္ဓါတ္က်ေတာ့ကိုေဇာ္ ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့ေလးကို ကူညီျပီး ျပင္ဆင္ေပးလိုက္ ပါတယ္။ တစ္ဆက္တည္း ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့ေလးမွ မညီမညာမလွပေသာ ပိုစ္မ်ားကိုျပန္ျပဳျပင္ရန္ ေနာင္တြင္ မည္သို႔မည္ပံု စာေရးရန္ သူမအားတဲ့ၾကားမွ ရွင္းျပသင္ေပးသြားပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ (ကိုေဇာ္၃၅၇) ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူကြ်န္ေတာ့္ ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး သီးခံ စိတ္ရွည္ျပီး ရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တစ္ညလံုး ကြ်န္ေတာ့္ ပိုစ္ေဟာင္းေလးေတြကို ထုိင္ျပီးျပန္လည္ ျပဳျပင္ေနပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြ စာေၾကာင္း စာလံုးေလးေတြ ညီညီညာညာ လွလွပပဖတ္ဖို႔ရဘို႔ ကြ်န္ေတာ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ေပးျပီးျပင္ခဲ့ရပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္) ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွမတတ္တာ ေၾကာင့္လည္းပိုျပီး ပင္ပန္းတာ ျဖစ္မွာပါ။
အဲဒီအတြက္ (ကိုေဇာ္၃၅၇) ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သူကြ်န္ေတာ့္ ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး သီးခံ စိတ္ရွည္ျပီး ရွင္းျပလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တစ္ညလံုး ကြ်န္ေတာ့္ ပိုစ္ေဟာင္းေလးေတြကို ထုိင္ျပီးျပန္လည္ ျပဳျပင္ေနပါတယ္။ စာဖတ္သူေတြ စာေၾကာင္း စာလံုးေလးေတြ ညီညီညာညာ လွလွပပဖတ္ဖို႔ရဘို႔ ကြ်န္ေတာ္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ေပးျပီးျပင္ခဲ့ရပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္) ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွမတတ္တာ ေၾကာင့္လည္းပိုျပီး ပင္ပန္းတာ ျဖစ္မွာပါ။
ညေတာင္ ေတာ္ေတာ္နက္သြားျပီ။ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အခ်ိန္က အိပ္ခ်ိန္ေက်ာ္ေနျပီေလ။ ကြ်န္ေတာ္ စားခ်ိန္ကိုပါ ေမ့ခဲ့တယ္။ ဒီပို႔စ္ေလး ျပန္ျပင္ရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြား လိုက္တာကြ်န္ေတာ္ သတိေမ့ ေနခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ့ ေလးျပန္ျပင္လို႔ ျပီးစီးခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ဖို႔အိပ္ယာထဲ လွဲလိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြ်န္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူး။ ေညာင္းညာေနတာ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခုေတြးမိတယ္။ အရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ့ေရးတာ ပိုစ့္ တင္တာေတြ ဘာဆိုဘာမွ မသိခ်ိန္မွာတုန္းကေပါ့ ဆိုက္ေတြထဲ တေယာက္ကို တေယာက္ နစ္နစ္နာနာေတြ ေျပာၾက စာေရးသူကို ဆဲၾကနဲ႔ အျမင္ကိုမေကာင္းပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အျမင္မေတာ္လို႔ တစ္ခါသူမ်ား စီေဘာက္ထဲကေန သြားေျပာမိပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ကိုပါ စကားလံုးရိုင္း ေတြနဲ႔စီေဘာက္မွာ ျပန္ေျပာခံထိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္ ခဲ့ရတယ္။ အျမင္မေတာ္လို႔ ျမန္မာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ ကိုထိန္းသိမ္း ေစခ်င္တာရယ္ လူကိုလူကိုျမင္တတ္ ေလးစားတတ္ ေစခ်င္တာရယ္ ေၾကာင့္ဝင္ေျပာခဲ့ မိတာပါ။ ခုေတာ့ ေသခ်ာနားလည္ ေနပါျပီ။ အဲဒီတုန္း ကဆို စာေရးသူ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရမလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ေတြးမိရင္း ဒီစာေလးကို ေရးဘို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ စာကိုဖတ္ရခ်ိန္မွာ ႏွစ္သက္သူ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိသလို မႏွစ္ျမိဳ႕သူတစ္ခ်ိဳ႕ လည္းရွိမွာပါ။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ မည္သူတစ္ဦး တေယာက္ကိုမွ် ရည္ရြယ္ျပီး ေရးထားျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ၾကိဳတင္ေျပာထား ပါရေစ။
သို႔ေသာ္ စာဖတ္သူ အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ဘေလာ့ဂါ ဘယ္ ဆိုက္ထဲကဘဲ ျဖစ္ျဖစ္စာေတြ ဖတ္မိတယ္ဆိုရင္ သူမ်ားတင္ထားတဲ့ ပို႔စ္ ေတြကို ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ရိုင္စိုင္းဆဲဆိုတဲ့ စကားလံုးမ်ား စာေရးသူ စိတ္ထိခိုက္မဲ့ အသံုးအႏွဳန္းမ်ားကို ေက်းဇူးျပဳျပီး မသံုးၾကဘဲ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ နဲ႔ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းေပးၾကပါ။ စာေရးသူ တေယာက္ေရးတဲ့ စာကိုသင္ဖတ္ ေနခ်ိန္ဟာ မိနစ္ပိုင္းသာ ၾကာလိုက္ေပမဲ့ စာေရးသူ တေယာက္မွာ ေတာ့ အဲဒီပို႔စ္ေလး တစ္ပုဒ္ အတြက္ သူရဲ႕တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အစားထိုးေပး လိုက္ရတယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား ကိုယ္တိုင္ ခံစားခ်က္ျဖင့္ နားလည္ေပးပါဗ်ာ။ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး စာနာနားလည္ မွဳမ်ားျဖင့္ ရိုင္ပင္းကူညီ ၾကပါ။
ကြ်န္ေတာ္ကိုပါ စကားလံုးရိုင္း ေတြနဲ႔စီေဘာက္မွာ ျပန္ေျပာခံထိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္ ခဲ့ရတယ္။ အျမင္မေတာ္လို႔ ျမန္မာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ ကိုထိန္းသိမ္း ေစခ်င္တာရယ္ လူကိုလူကိုျမင္တတ္ ေလးစားတတ္ ေစခ်င္တာရယ္ ေၾကာင့္ဝင္ေျပာခဲ့ မိတာပါ။ ခုေတာ့ ေသခ်ာနားလည္ ေနပါျပီ။ အဲဒီတုန္း ကဆို စာေရးသူ ဘယ္လိုမ်ား ခံစားရမလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ေတြးမိရင္း ဒီစာေလးကို ေရးဘို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ စာကိုဖတ္ရခ်ိန္မွာ ႏွစ္သက္သူ တစ္ခ်ိဳ႕ရွိသလို မႏွစ္ျမိဳ႕သူတစ္ခ်ိဳ႕ လည္းရွိမွာပါ။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ မည္သူတစ္ဦး တေယာက္ကိုမွ် ရည္ရြယ္ျပီး ေရးထားျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ၾကိဳတင္ေျပာထား ပါရေစ။
သို႔ေသာ္ စာဖတ္သူ အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ဘယ္ဘေလာ့ဂါ ဘယ္ ဆိုက္ထဲကဘဲ ျဖစ္ျဖစ္စာေတြ ဖတ္မိတယ္ဆိုရင္ သူမ်ားတင္ထားတဲ့ ပို႔စ္ ေတြကို ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ရိုင္စိုင္းဆဲဆိုတဲ့ စကားလံုးမ်ား စာေရးသူ စိတ္ထိခိုက္မဲ့ အသံုးအႏွဳန္းမ်ားကို ေက်းဇူးျပဳျပီး မသံုးၾကဘဲ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ နဲ႔ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းေပးၾကပါ။ စာေရးသူ တေယာက္ေရးတဲ့ စာကိုသင္ဖတ္ ေနခ်ိန္ဟာ မိနစ္ပိုင္းသာ ၾကာလိုက္ေပမဲ့ စာေရးသူ တေယာက္မွာ ေတာ့ အဲဒီပို႔စ္ေလး တစ္ပုဒ္ အတြက္ သူရဲ႕တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အစားထိုးေပး လိုက္ရတယ္ဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား ကိုယ္တိုင္ ခံစားခ်က္ျဖင့္ နားလည္ေပးပါဗ်ာ။ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး စာနာနားလည္ မွဳမ်ားျဖင့္ ရိုင္ပင္းကူညီ ၾကပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ စာသားေတြဟာ သင့္ရင္ထဲမွာ ဓားတစ္ေခ်ာင္း (သို႔) ျမွားတစ္စင္း ထိသလိုျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ထဲက ထြက္က်လာတဲ့ ေစတနာေမတၱာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လည္ေမတၱာပို႔ရင္း ကုသေပးပါမယ္။
အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္
အလြမ္းျမိဳ႕ေလး
No comments:
Post a Comment