ဆည္းဆာေနဝင္ ေလွ်ာက္လမ္းမွာကြယ္
ေမာင့္လက္ကိုဆြဲ အတူတြဲလို႔
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။
ကိုယ္စီစက္ဘီး
ယွဥ္ကာႏွင္းျပီး အေမာေတြေပ်ာက္
ပန္းေတြေကာက္ရင္း သံျပိဳင္သီခ်င္း
တူဆိုဖူးတယ္။
အလြမ္းမ်က္ႏွာ သာေနရင္ျဖင့္
တစ္ေလာကလံုးအလင္း
ေမာင့္ မွာလင္းျပီး
အျပံဳးပန္းေဝ
အပန္းေတြ ေျပျပီး
ခပ္ေအးေအးေလး
ေမာင္ ျပံဳးျပတယ္။
ေရခ်မ္းတစ္ခြက္ ခပ္ကာတိုက္လို႔
အေမာေျပေစ ေမာင့္ခ်စ္သက္ေရ
ဆိုကာေျပာျပီး ျပံဳးျပက်ီစယ္
ေနာက္တတ္ေသးတယ္။
သံသရာဆံုးတိုင္
ေမာင့္လက္ကိုတြဲ
8 comments:
ဘ၀တေလွ်က္လုံးမွာ
အလြမ္းေတြေပ်ာက္ျပီးပန္း
လွလွေတြ ထာ၀ရေကာက္ႏုိင္ပါေစ
ခ်စ္တဲ႔ jas
ေမွာင္ေရ အဲေလ ေမာင္ေရ ကဗ်ာအတြက္ဂုဏ္ျပဳလိုက္ေတာ့ေနာ္ ။
ကဗ်ာေလးလာအားေပးသြားပါတယ္ မမအလြမ္း
ကိုယ္စီစက္ဘီေလးန႔ဲ ဝါဆိုလၿပည္႔မွာ ဘုရားသြားမကြ႔ဲ
ခင္တ႔ဲေမာင္ငယ္
ဇာနည္
အလြမ္းဆိုေတာ့ မၾကီးလြမ္းေပါ့ေနာ္ :D :D
ကဗ်ာေလးက ၾကည္ႏူးစရာေလး :)
မမေရးတာလား ကုိကုိေရးတာလား..။
အားက်တယ္ကြာ..:P
တြဲၿပီးေသာလက္ မျဖဳတ္စတမ္း ဘဝဆံုးတိုင္ အခက္အခဲအားလံုး ေက်ာ္လႊားႏိုင္ပါေစ အလြမ္းေရ။
ကဗ်ာေလး အားေပးသြားတယ္ေနာ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
Post a Comment