Friday 29 March 2013

တစိမ္းလိုဘဲဆက္၍ေနမယ္(ေပါက္ကြဲသံ)


သူငယ္ခ်င္းေရ....
ခြဲခြာခ်ိန္တုန္းက ဒို႔ေတြခြဲခြာၾကရသလို
ေတြဆံုခ်ိန္ေရာက္တုန္းက ဒို႔ေတြ ေတြ႔ဆံုၾကခဲ့ျပီ။
ခုေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ဖန္  ခြဲခြာခ်ိန္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း
အားတင္းျပီး ငါတို႔ေတြ ခြဲခြာၾကရဦးမွာေပ့ါ။
ငါ့ရဲ႕ အသိစိတ္ထဲ အေတြးထဲ  နင္ဟာငါ့သူငယ္ခ်င္းဘဲ.....
ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔ျပန္ဆံုခဲ့ၾကရင္ ( တစိမ္းလိုဘဲဆက္၍ေနမယ္)  သူငယ္ခ်င္းေရ။


ဖုန္းထဲမွ  က်မ ေဒါသကိုမထိန္းႏိုင္ဘဲ ေအာ္ပစ္လိုက္မိတယ္။ တဖက္လူေျပာစကားအဆံုးတြင္ က်မ ေဒါသေတြ ထိန္းသိမ္းမရေတာ့ပါ။

@@@ မိညိဳ ဆိုတဲ့  သူမ@@@ သူမအေၾကာင္းကို က်မ မိတ္ေဆြေတြဆီကတဆင့္ ခဏခဏၾကားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မ သူ႔မနဲ႔ အျပင္မွာ တစ္ခါမွမဆံုခဲ့ဖူးေသးပါ။ လူတိုင္းကေျပာလာတဲ့ သူမရဲ႕ ၾကမ္းတမ္းတဲ့စရိုက္ အသိပညာမဲ့တဲ့ အျပဴမူေတြ ရိုင္းစိုင္းတာေတြကို က်မ မၾကာခဏၾကားဖူးေပမဲ့ က်မ စိတ္ဝင္စားမဳွ႕ မရွိသလို သူမကို အျပစ္မျမင္ခဲ့ပါ။ သူတို႔မိသားစုေလး သူတို႔အိမ္ေထာင္ေလး ေပ်ာ္ရႊင္သာယာတာေလးကိုဘဲ က်မ ၾကားခ်င္မိတာေတာ့ က်မ ရင္ထဲကဆႏၵေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်မ ၾကားခဲ့ရတဲ့ သတင္းတိုင္းဟာ က်မစိတ္ကိုပိုမို ထိခုိက္နာက်င္ေစခဲ့တာ အမွန္ပါ။


မိညိဳဆိုတဲ့သူမ ဆိုသူကေတာ့ ေဇာ္ေလးရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးပါ။ေဇာ္ေလးဆိုတာက က်မရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါ။ ေဇာ္ေလးနဲ႔ က်မဟာ ဟိုဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ကတည္းက ကြဲကြာခဲ့ၾကတဲ့ အရမ္းခင္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ ခုဆိုျဖင့္ ေဇာ္ေလးမွာ သားေလး  ( ၂ )ေယာက္ရွိသလို က်မမွာလည္း ကိုယ္ပိုင္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မိသားစုေလးနဲ႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ဘဝကို  ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္း ေနၾကသူေတြပါ။ဒီလို ဘဝေတြမွာ မ်ိဳးစံုက်င္လည္ၾကရင္း ေဇာ္ေလးနဲ႔က်မ ေဝးကြဲခဲ့တာ (၁၁)ႏွစ္ၾကာခဲပါျပီ။ ဒီ (၁၁)ႏွစ္ၾကားမွာ က်မတို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အဆက္သြယ္မရ ျပတ္ေတာက္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကုိ က်မ အျမဲသတိရသလို သူလည္းက်မကို သတိရေနမယ္လို႔ က်မအျမဲ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။


ေဝးကြာအဆက္ျပတ္တဲ့ (၁၁)ႏွစ္အတြင္း ေဇာ္ေလးအေၾကာင္း က်မ ဘာမွမသိခဲ့ပါ။က်မဘက္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မို႔ ၾကိဳးစား ဆက္သြယ္ခဲ့ေပမဲ့ ဆက္သြယ္မွဳ႕မရခဲ့ပါ။ ကံစီမံရာအတိုင္း က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဝးခဲ့ၾကရ တာဘဲေလ။ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။


တိုးတက္လာတဲ့ က်မတို႔ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ဟန္းဖုန္းေတြသံုးေနၾကျပီမို႔ တစ္ေန႔ က်မသူငယ္ခ်င္းေဇာ္ေလးနဲ႔ က်မ ျပန္ဆံုဖို႔  အေၾကာင္းရယ္ဖန္လာေတာ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က က်မကုိ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေလးေပးလာခဲ့တယ္။က်မ အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။


(၁၁)ႏွစ္ၾကာ ေဝးကြာေနတဲ့ က်မကုိအရမ္းခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ က်မအဆက္သြယ္ျပန္ရ ဖုန္းေျပာရတာ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚတြယ္တာတတ္သူတိုင္း သံေယာဇဥ္ၾကီးသူတိုင္း နားလည္ ခံစားေပးတတ္ၾကပါမွာ။ က်မရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ႕ေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ အရွိန္ျပင္းခဲ့လဲဆိုတာ။


ေဇာ္ေလးနဲ႔ က်မတို႔က အရမ္းခင္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ။ေဇာ္ေလးက က်မေမာင္အငယ္ဆံုးနဲ႔လည္း အရမ္းရင္းႏွီးသလို က်မတို႔ အိမ္ထဲဝင္ထြက္သြားလာတဲ့ မိသားစုဝင္လို  ျဖစ္ေနေတာ့ က်မသူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းစာရင္းထဲက ထုတ္ပစ္ဖို႔ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္ မခိုင္လံုဘဲနဲ႔ေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ရယ္ မျဖစ္ႏိုင္။ဒါေပမဲ့ ခု ... က်မ ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ျပီးပါျပီ။ ဟုတ္ပါတယ္ သူဟာ က်မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္ေတာ့ပါဘူး။ က်မ စိတ္ထဲကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း စာရင္းထဲကပါ  က်မသူငယ္ခ်င္း  ေဇာ္ေလးကို  အားနာမွဳ႕  စိတ္မေကာင္းမွဳ႕နဲ႔   ရက္စက္စြာ ထုတ္ပယ္လိုက္ျပီ။


ဟုတ္တယ္.... ဟုတ္တယ္... က်မ ခေလးဆန္တာ မဟုတ္ဘူး။ လုပ္သင့္တာကို လုပ္လိုက္တာဘဲလို႔ ခံယူလိုက္တယ္။ အစကသာ က်မဒီလို သိခဲ့ရမယ္ဆို  က်မ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ေလးကို  က်မျပန္ဆက္သြယ္လုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ က်မလိုခ်င္တာ ပြင့္လင္းတဲ့ခင္မင္မွဳ႕  ရိုးသားတဲ့ခင္မင္မွဳ႕  ယံုၾကည္ရတဲ့ခင္မင္မွဳ႕ပါ။


မိန္းခေလးဆိုတာ  သဝန္တိုတတ္ၾကတယ္ဆိုတာ က်မ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမွားအမွန္ဆံုးျဖတ္တတ္တဲ့  ဦးေႏွာက္ရွိဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။ သဝန္တိုတယ္ ဆိုတာကလည္း တိုသင့္တဲ့ေနရာမွ တိုရမွာေလ။ ဒီလိုမွမဟုတ္  အေပါင္းေဖာ္မဲ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေနရမွာဘဲ။


ေဇာ္ေလးဖုန္းနံပါတ္ရျပီး  သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ဖုန္းေလး  ( ၂)ခါ ဆက္မိပါတယ္။ အမ္....ျပသနာက အဲမွာစေတာ့တာဘဲ။ က်မ တို႔ေတြ ကိုယ္စီသိေနတာဘဲ။သူမွာလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔ က်မမွာလည္း အိမ္ေထာင္နဲ႔။ျပီးေတာ့ က်မတို႔ေတြက တစ္ခ်ိန္က သူငယ္ခ်င္းေတြ။ ခ်စ္သူေတြေဟာင္းေတြမွ မဟုတ္ၾကတာ။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ေဇာ္ေလးက သူ႔အမ်ိဳးသမီး မိညိဳကိုေျပာမျပထားတာလား။ မိညိဳကသိသိၾကီးနဲ႔ သဝန္တိုေနတာလား။


မိညိဳ.... ရွင္တရားလြန္ေနျပီထင္တယ္။ ရွင့္မို႔ မစဥ္းစားဘဲ ရက္ရက္စက္စက္ စြပ္စြဲရက္တယ္။ ရွင္ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ မစဥ္းစားဘဲက်မ အေပၚစြပ္စြဲ  သူ႔အေပၚ သဝန္တိုေနတာလဲ။ က်မဟာ ျမန္မာျပည္ဖြာ ျမန္မာမိန္းခေလးပါ။ မိဘရဲ႕ ဆံုးမသြန္သင္မွဳ႕ေအာက္မွာၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ သူပါ။ ရွင္ သဝန္တိုသလို ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္လာႏိုင္သလို ရွင္စိတ္ထဲထင္ေနသလို က်မ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ရွင္ မရွက္ေပမဲ့ က်မ ရွက္တယ္။က်မတို႔က လူခ်မ္းသာေတြမဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္မာန ကိုယ့္နာမည္ေတာ့ ခ်မ္းသာေအာင္ေနတယ္။


အင္းေလ.... ရွင့္စိတ္ထဲထင္တာေတြနဲ႔ ရွင္သဝန္တိုေနရင္  မိညိဳ ရွင္ဘဲပင္ပန္းမွာေပါ့။ လူတစ္ေယာက္ကို အရမ္းခ်စ္ေတာ့လည္း ရွင္ ပင္ပန္းသလို  သူ႔အေပၚမယံုၾကည္မွဳ႕  သဝန္တိုမွဳ႕ေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနရင္ ရွင္ဘဲ ပင္ပန္းမွာဘဲ။ျပီးေတာ့ ရွင္မသိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို  ရွင္မုန္းေနတာလည္း ရွင့္အတြက္ အသက္တိုေဆးပါဘဲ မိညိဳရယ္။


ခု ရွင္တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး သူ႔ အေၾကာင္းမသိဘဲ  ရွင္နဲ႔မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေဝးေနတဲ့  လူတစ္ေယာက္အေပၚ ရွင့္ရဲ႕ သဝန္တိုစိတ္နဲ႔ စြပ္စြဲတာ  ရွင္  ရူးေနလို႔ ဘဲေနမယ္။ မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ  တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့  ရတနာနဲ႔တူတယ္ဆိုတာ ရွင္ မသိလို႔ေနမွာပါ။


မိညိဳေရ  ရွင္သဝန္တိုတတ္တာ  က်မ အျပစ္မေျပာပါဘူး။ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားဥဏ္ေလးေတာ့ ရွိဖို႔လိုတာေပါ့။ ရွင္သာေလ က်မလို မေတာက္တစ္ေခါက္  ကြန္ပ်ဴတာေလးသံုးတတ္မယ္ဆို  က်မ အလြမ္းျမိဳ႕ေလးဆိုတဲ့ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္က  က်မရဲ႕အိမ္ဦးနတ္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ  ရွင္သိမွာပါ။ က်မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြကို က်မရဲ႕ဘေလာ့ျဖစ္တဲ့  အလြမ္းျမိဳ႕ေလးထဲမွာ ဖြင့္ဟဝန္ခံထားတယ္။ ရွင္ အင္တာနက္ သံုးတတ္လာတဲ့တစ္ေန႔  အလြမ္းျမိဳ႕ေလး ဘေလာ့ထဲက  က်မနဲ႔  က်မခ်စ္တဲ့မဟူရာ  အေၾကာင္းေလး  ဖတ္မိေအာင္ၾကိဳးစားပါ။ ရွင္ကိုသိေအာင္ေျပာျပဦးမယ္။ က်မေလ တေလာကလံုးမွာရွိတဲ့  အခ်မ္းသာဆံုးလူက သူစည္းစိမ္ပံုေပးပါမယ္ က်မခ်စ္တဲ့ မဟူရာေလးကို ေပးပါေတာင္းလာခဲ့ရင္ေတာင္  က်မ  မလဲေပးႏိုင္ဘူးဆိုတာ  ရွင့္ကိုသိေစခ်င္တယ္ မိညိဳရယ္။က်မတို႔ အိမ္ေလးက သိပ္သာယာတာ။ျပီးေတာ့ ၾကည္ႏူးစရာ ေပ်ာ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ။ ေငြေၾကးေတြနဲ႔  မတည္ေဆာက္ထားေပမဲ့  ေမတၱာ ဂရုဏာ သစၥာ နားလည္မွဳ႕ ယံုၾကည္မွဳ႕ ေဖးမမွဳ႕ အျပန္အလွန္ေလးစားမွဳ႕ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားခဲ့တာပါ။ ေဆြမ်ိဳးေတြက တိုက္ခိုက္လာတဲ့ ေလမုန္တိုင္းနဲ႔  ဆံုခဲ့တာေတာင္  က်မတို႔အိမ္ေလး  မပ်က္စီးေအာင္ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ တြဲလက္ေတြနဲ႔  ကာရံထားခဲ့ၾကတာ။


ဒါေၾကာင့္  မိညိဳေရ...  ျပင္းထန္တဲ့ေလမုန္တိုင္း  ၾကီးမားတဲ့လွိဳင္းလံုးေတြနဲ႔  ၾကံဳခဲ့တာေတာင္ က်မတို႔  အိမ္ေလးမထိခိုက္ေစဖို႔ က်မတို႔ ႏွစ္ေယာက္  လက္ခ်င္းယွက္ျပီး  ကာကြယ္ခဲ့တာဘဲ။ ခုလို  ရွင္စိတ္ထဲ အေတြးထဲထင္ေနတဲ့  အမွိဳက္ေလးေလာက္နဲ႔  က်မတို႔ အိမ္ကေလးကို အမုိက္ခံျပီး က်မ မဖ်က္စီးပါဘူး။ က်မခ်စ္တဲ့ မဟူရာနဲ႔  က်မ( ၁) ရက္တာေလးေတာင္ ခြဲေနႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး ... မိညိဳေရ ရွင့္ရဲ႕  ခပ္ညံ့ညံ့ အေတြးေတြနဲ႔  ပါတ္ဝန္းက်င္မွာက်မကို  မတိုက္ခိုက္ပါနဲ႔။ က်မကေလ ရွင့္လို လူတကာနဲ႔  ရန္မျဖစ္ရဲဘူး။ ရွင့္လို  တရပ္ကြက္လံုးနဲ႔   အဆင္မေျပတာ  မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ရွင့္လို  အသိမဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ မလုပ္ခဲ့ဘူး။


မိညိဳေရ...  အိမ္ေထာင္သည္ ဘဝမွာ သဝန္တိုတာ အခ်စ္မဟုတ္ဘူးကြဲ႔။ သဝန္တိုတာ မိသားစုအတြက္  ျပသနာရဲ႕ အစဆိုတာ  မွတ္ထားပါ။ရွင္ ခုလို မဆင္ျခင္ဘဲ သဝန္တိုတတ္လို႔ က်မရဲ႕  သူငယ္ခ်င္း စာရင္းထဲကေန  ရွင့္ခ်စ္တဲ့  က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း  ေဇာ္ေလးကို အျပီးအပိုင္ထုတ္ပစ္လိုက္ျပီ  မိညိဳ။ေလာကမွာ မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ ရွားတယ္ဆိုတာ ရွင္ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္  ေနတတ္လာရင္ ရွင္သိလာမွာပါ။


ရွင့္ရဲ႕  မစဥ္စားဘဲ သဝန္တိုတတ္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္  ရွင့္ခ်စ္တဲ့လူမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆံုးရွံဳးသြားရျပီ..... ....က်မ ဘက္ကေတာ့ရွင္ေျပာသမွ်  ရွင္စြပ္စြဲသမွ်  ျပံဳးျပံဳးေလးန႔ဲ  ခြင့္လြတ္ေနပါတယ္။ က်မ ကံေကာင္းပါတယ္။ က်မ မိတ္ေဆြထဲ  ဒီလိုမိတ္ေဆြမ်ိဳးကို ေစာစီးစြာ  ပယ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့လို႔ဘဲ။


က်မ  ကံေကာင္းခဲ့ေပမဲ့..... ရွင္ခ်စ္တဲ့လူမွာေတာ့  ရွင့္ရဲ႕  သဝန္တိုစိတ္ေၾကာင့္  သူငယ္ခ်င္းေကာင္း  ဆံုးရွဳံးသြားရျပီ  မိညိဳေရ.........

သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ေလးေရ ............. တစ္ေန႔ဒို႔တစ္ေတြ  အမိေျမမွာ  ျပန္ဆံုၾကတဲ့ခါ .... အစိမ္းေတြလိုဘဲ ဆက္၍ေနမယ္။  

ပုိစ့္သည္  က်မ၏  ခံစားခ်က္ ျဖစ္သည္။ (ေဇာ္ေလး)နာမည္သာေျပာင္းထားပါသည္။ ျဖစ္ရပ္အားလံုးသသည္ က်မ၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ ျဖစ္သည္။



စာဖတ္သူ မိန္းခေလးတိုင္းလည္း  အေၾကာင္းမဲ့  သဝန္တို အျပစ္ရွာ  ရန္လိုျခင္းမ်ားကို ဆင္ျခင္ပါ။ အေၾကာင္းမဲ့  သဝန္တို အျပစ္ရွာ  ရန္လိုျခင္းမ်ားေၾကာင့္  မိတ္ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမ်ား  ဆံုးရွံဳးတတ္သလို  မိမိအိမ္ေထာင္ေရးလည္း  မေပ်ာ္ရႊင္ျဖစ္တတ္သည္ကို  သတိျပဳႏိုင္ရန္  ဒီပိုစ့္ေလးကေန သတိေပး  လိုက္ပါတယ္။



စာဖတ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားလွ်က္
အလြမ္းျမိဳ႕ေလး 
29-03-2013

6 comments:

blackroze said...

တခါတေလမွာ
အထင္လြဲမွားမႈ႕ေလးေတြ
ျဖစ္တတ္ပါတယ္..
ေလာကႀကီးကဒီလိုပါဘဲ
နားလည္ေပးလိုက္ပါ မႀကီးလြမ္း

Candy said...

အင္း... ဒါမ်ိဳးကိစၥကို မႀကီလြမ္းေျဖရွင္းသလို ေျဖရွင္းတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ :)

ကိုမ်ဳိး (အညာေျမ) said...

အလြမ္းျမိဳ႕ေလး (ရင္းတြင္းခံစားခ်က္)အား မွ်ေ၀ခံစားသည္။ မိညိဳအား နားလည္ေစခ်င္၏ ထို႕အတူ အလြမ္းျမိဳ႕ေလးအားလဲ နားလည္ေပးေစခ်င္ျပန္၏ ေဇာ္ေလး သည္ ၾကားညွပ္ေန၏ တစ္ဖက္က အိမ္သူသက္ထား၊ တစ္ဖက္က ငယ္သူငယ္ခ်င္း။ ဖ်တ္ကနဲ႕ သတိရမိ၏ မထင္မွတ္ဘဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ငယ္သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ႏွင့္ အမွတ္မထင္ ေတြ႕ဆံုစဥ္ အိမ္သူသက္ထားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပး၏ မေတြ႕တာ ၾကာျပီျဖစ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ေတြ႕ရသည့္အတြက္ လြန္စြာ၀မ္းသာမွဳ ျဖစ္ျခင္းအား မထိမ္းမိခဲ့။ ရွင့္ ရည္းစားေဟာင္းလားဟု အိမ္အေရာက္တြင္ အေမးခံ ထိဘူး၏ သို႕ေသာ္ ထို႕ထက္ပို မေမးခဲ့။

လရိပ္အိမ္ said...

ခံစားနားလည္သြားတယ္ မၾကီးလြမ္း။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူး။ သူ႕ထိုက္နဲ႕သူ႕ကံေပါ့။

ရာဇာေထြး said...

မၾကီးေရ အခုမွလာဖတ္ျဖစ္တယ္ခင္ဗ်ာ႔။ ကုိမ်ိဳး(အညာေျမ)ရဲ႕မွတ္ခ်က္ေလးကုိေတာ႔အရမ္းၾကိဳက္
တယ္မၾကီးေရ။ ကုိယ္႔ဖက္ကဘယ္ေလာက္ျဖဴစင္တယ္ဆုိတာကုိယ္ပဲအသိဆုံးပါ။ တစ္ဖက္လူက
ေတာ႔ဘယ္သိႏုိင္ပါ႔မလည္း။ အထူးသျဖင္႔ မညိဳကမိန္းမသားဆုိေတာ႔ သ၀န္တုိတာေနမွာေပါ႔။
ကုိေဇာ္ေလးအေနနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးကုိနားလည္ေအာင္ရွင္းျပမထားတာဆုိရင္လည္းတစ္ဖက္လူ
ကသုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ ဒြိဟအေတြးေတြ၀င္ေနမွာေပါ႔။ မိန္းကေလးေတြသ၀န္တုိတာေတာ႔မဆန္းပါ
ဘူးအမေရ။ အဲ..လုိတာထက္ပုိလာရင္ေတာ႔ ဆန္းသြားေရာအမေရ။ အားလုံးနဲ႔အခင္အမင္ပ်က္
မယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြဆုံးရႈံးမယ္။ ဟုိလူနဲ႔ေတြ႕ရင္ သမုတ္လုိက္၊ ဒီလူနဲ႔ေတြ႕
ရင္သမုတ္လုိက္နဲ႔ ၾကာလာေတာ႔ အိမ္ေထာင္ေရးျပိဳကြဲတဲ႔အထိ ျဖစ္လာတတ္တယ္မၾကီေရ။ ခ်စ္
လုိ႔သ၀န္တုိေပမယ္႔ ကုိယ္ပုိင္အသိဥာဏ္ေလးနဲ႔ေတာ႔ မွန္၏၊ မမွန္၏ဆုိတာေလးေတာ႔ခ်င္ခ်ိန္
တတ္ဖုိ႔ေတာ႔လုိတာေပါ႔ေနာ္။ ေျပာစရာရွိေနရင္ေတာင္ ကုိယ္႔လူကုိ ကုိယ္ေျပာရမွာ။ တစ္ျခားသူ
ကုိသြားေျပာစရာမလုိပါဘူး။ မၾကီးရဲ႕ မဟူရာအေၾကာင္းေတာ႔ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သိျပီးသားမုိ႔မေျပာ
ေတာ႔ဘူးပါ:P.. (ခ်စ္လုိက္ၾကတာလြန္ေရာ အျမင္ေတာင္ကပ္တယ္:P..) ကၽြန္ေတာ္အျမင္ေျပာ
ရရင္မၾကီးလည္း မမွားဘူး၊ မညိဳလည္းမမွားဘူး။ ဒီကိစၥကုိ ကိုေဇာ္က သူ႕အမ်ိဳးသမီးနားလည္း
ေအာင္ သံသယ ရွင္းေအာင္ လုပ္ရမွာ၊ ေျပာရမွာ သူ႔တာ၀န္ပဲ။ ဥပမာ ကိုၾကီးမဟူရာ ဘာလုပ္
လုပ္မၾကီးသိေနရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကုိၾကီးမဟူရာက အားလုံးကုိမၾကီးသိေအာင္ေျပာျပထားမယ္ဆုိ
ရင္ မၾကီးအေနနဲ႔ ကုိၾကီးမဟူရာဘယ္ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ေနပါေစ ဘာသံသယ
မွ၀င္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ျပီးကုိယ္႔အမ်ိဳးသားရဲ႕ ကုိယ္က်င္႔သိကၡာ နဲ႔ ကုိယ္က်င္႔တရားကုိ
လည္းမၾကီးသိထားလုိ႔ ဘယ္သူနဲ႔မွလည္းသ၀န္တုိတာေပါ႔ မၾကီးရ။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ လင္
ရယ္ မယားရယ္လုိ႔ုျဖစ္လာရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ၊ ယုံၾကည္မႈရွိေနမွ အိမ္
ေထာင္ေရးကသာယာခုိင္ျမဲေတာ႔မွာေပါ႔။ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္၊ ဘယ္ေလာက္သံေယာဇဥ္ရွိရွိ
သံသယေတြရွိေနမယ္ဆုိရင္ အားလုံးေရစုန္ေျမာသြားေရာမၾကီးေရ...ကုိယ္႔ဖက္ကျဖဴစင္ေနတဲ႔
သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ မိညိဳရဲ႕သ၀န္တုိတတ္တဲ႔အျပဳအမူေလးေတြကုိဥေပကၡာျပဳေပး
လုိက္ပါမၾကီးေရ။

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ရာဇာေထြး

Anonymous said...

မႀကီးလြမ္းေရ... မွတ္သားသြားပါတယ္၊ ရံဖန္ရံခါ လုပ္သင့္လုိ႔လုပ္လုိက္တဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္အေပၚမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေလးကေတာ့ စေတးခံ လိုက္ရတာ ကာယကံရွင္ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ အသိဆံုးပါ ။ :)