Thursday 21 October 2010

ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အေတြးအပိုင္းအစ (၂)

                  
                        ဒီပို႔စ္ေလးကို မေရးခင္မွာ ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္ၾကံဳလိုက္ရတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေလာကမွာ လူတိုင္းလိုလို ၾကံဳဖူးၾကမဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ေလးတစ္ခုကို ကြ်န္ေတာ္ ဦးစြာေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္မနက္ အိပ္ယာက ႏိုးျပီး လုပ္စရာရွိေသာ တာဝန္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ေလးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္  ကြန္ပ်ဴတာထိုင္ရင္ ၾကာတတ္ေတာ့ လုပ္စရာမ်ားႏွင့္    ဗိုက္အတြက္  ျဖည့္စရာအစာမ်ား  ရွာၾကံစားေသာက္ ျပီးေနာက္ ကြန္ပ်ဴတာေရွထိုင္ျပီး မေန႔အိပ္မေပ်ာ္ခင္  ေတြးမိေသာအေတြးမ်ားကို  ေရးခ် မည္ဟုဆံုးျဖတ္ စတင္လုပ္ေဆာာင္  လိုက္ေတာ့သည္။  

                              ကြ်န္ေတာ္ ပို႔စ္ေလးေရးျပီးခ်ိန္မွာေတာ့  စာလံုးေပါင္းမ်ား   ျပန္စစ္မည္ ဟုအျပဳ ကြ်န္ေတာ့္ ကြန္ပ်ဴတာေလး ဘာျဖစ္သြားလဲမသိ    ဖြင့္လက္စ ဘေလာ့ပို႔စ္ေလးေရးလက္စ  ဘေလာ့ပိုစ္ေလးက   အထက္က အမိန္႔စာက်လာသလိုဘဲ  ဘယ္လိုမွလွဳပ္ရွားလို႔ မရေတာ့ဘဲ ေရးလက္စ ပိုစ္ေလး ရပ္တန္႔ျပီး   ျငိမ္ေနလိုက္တာ ကြ်န္ေတာ့္ ေအာ္သံ လည္းသူမၾကား ကြ်န္ေတာ္ေခါက္သံလည္း သူမၾကား ဒီအတိုင္းဘဲ  ရပ္ေနတာ နာရီအေတာ္ ၾကာသြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္လုိ႔ လုပ္ရမွန္းမသိ ကြန္ပ်ဴတာကို သံုးတတ္တာကလႊဲျပီး က်န္တာဘာမွ မသိဆိုေတာ့ အခက္ၾကံဳရတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ဂ်ီေတာ့မွာမ်ား ဘယ္သူေတြရွိမလဲ ဆိုျပီးအားကိုးတၾကီး နဲ႔ ဂ်ီေတာ့ေလး ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ တိန္... ဘယ္သူမွ မရွိၾကပါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ကံဆိုးပါ တယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သာခြ်န္နဲ႔စက္ခလုတ္ လိုျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒီေန႔မွ သူငယ္ခ်င္းေတြ လည္းမေတြ႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာေလးကို ပါဝါကေန ပိတ္ျပီး အစကေနျပန္ ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာကို ဘယ္ေလာက္ ပ်က္ေအာင္ ေဆာ့လည္း ဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို နာမည္  ေပးထားၾကတယ္။ " ကြန္ပ်ဴငို " တဲ့။ ကြန္ပ်ဴတာ ေတာင္ ငိုသြားရလို႔တဲ့။ ကဲ... ထားလိုက္ပါ နာမည္က အေရးမၾကီးပါဘူး။ ေဗဒင္ေဟာမွာမွ  မဟုတ္တာ။ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ဒီေန႔ ေရးထားတဲ့ ပိုစ့္ေလးလည္းသိမ္းခ်ိန္  မရလိုက္လို႔  အခုကြ်န္ေတာ္  ဒုတိယ အၾကိမ္   ျပန္လည္ ၾကိဳးစား ေရးလိုက္ ပါတယ္။

                        ဒီတစ္ပတ္လံုး ကြ်န္ေတာ့္အားလပ္ရက္မို႔ ဗဟုသုတ ရလိုရညားဆိုျပီး အင္တာနက္ဖြင့္ ဘေလာ့ေလးေတြ လိုက္ဖြင့္မိတယ္။ အင္တာနက္ သံုးရတာကလည္း သံုးတတ္ရင္ ပညာတစ္ခုရပါတယ္။ မသိနားမလည္ တာေတြကို သိနားလည္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက ေစတနာေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေရးသား ေဖာ္ျပထားလို႔ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေစတနာစာေလးကို ဖတ္မိျခင္းအားျဖင့္ အသိညာဏ္တစ္ခု တိုးလာတာေပါ့။ဒီလိုနဲ႔ မထင္မွတ္ဘဲ အင္တာနက္ေပၚ အလည္လြန္ရင္း မထင္မွတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ့တစ္ခုကို   ေရာက္ရွိ သြားတယ္။ မွတ္ေတာ့မမွတ္မိ ေတာ့ပါဘူး အဲဒီဘေလာ့ေလးကို။ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ဘေလာ့ေလးက  ေက်ာခိုင္းႏွဳတ္ဆက္ ထြက္ခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ ရင္ထဲမွာ အေတြးစ တစ္ခုကပ္ပါလာခဲ့တယ္။

                                 ဒီပို႔စ္ေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္ဘာကို ရည္ရြယ္ျပီး ေရးခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အရင္ ပိုစ့္တစ္ခု တင္ဖူးပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေတြဟာ တစ္ျခားလူမ်ိဳး တစ္ျခားႏိုင္ငံ ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ပိုင္ရွင္နဲ႔ ဘာသာတရား ရိုေသကိုင္းရွိဳင္း သူေတြပါ ဆိုတာေပါ့။ကြ်န္ေတာ္ ဘာကိုဆိုလိုတာလည္း ဆိုေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ေလးမွာ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ဆဲးေရးတိုင္းထြာ ေနၾကတာကို ကြ်န္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ဖတ္ခဲ့ရသလို စာဖတ္သူမ်ားလည္း ဖတ္မိခ်င္ဖတ္မိမွာပါ။ အဓိက ကြ်န္ေတာ္ ေျပာလို တာကအမိျမန္မာျပည္ တစ္ခုတည္းက ေမြးဖြားလာၾကတဲ့ ညီအစ္ကိုေတြ ဘဲဗ်ာ ဘာလို႔မ်ားေသြးကြဲ နားလည္မွဳလႊဲျပီး တိုက္ခိုက္ဆဲဆို ေနၾကတာပါ။ ဘာသာတရား ဆိုတာ ရိုေသကိုင္းရွိဳင္း ဘို႔ပါ။ ဘယ္ဘာသာ မွာမဆို ေကာင္းတာလုပ္ဘို႔ သူတစ္ပါးကို ေမတၱာထားဘို႔ ခြင့္လႊတ္စိတ္ရွိဘို႔ကို သြန္သင္တာကိုဘဲ ကြ်န္ေတာ္ ျမင္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာလဲ ဆရာေတာ္ေတြ ေဟာၾကား ထားတဲ့ တရာေတာ္ေတြမွာ ေမတၱာထားၾကဘို႔ တရားေတာ္ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ နာဖူးပါတယ္။ ခရစ္ယာန္မွာလည္း အဖဘုရားသခင္က ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္သေဘာထားရွိဘို႔ လူအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာထားဘို႔ သမၼာက်မ္းစာက ေျပာထားပါတယ္။ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ေတာင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တေယာက္က ခရစ္ယာန္ ဘာသာကို မယံုဘူး လက္မခံဘူး မကိုးကြယ္ဘူးဆိုရင္ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္မယံုၾကည္တာေလ။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ား ယံုၾကည္တာ ကိုသြားမေစာ္ကားရဘူး။ ခရစ္ယာန္မွာလည္း ထို႔နည္းတူပါဘဲ။ကိုယ္က ဗုဒၶဘာသာကို မယံုတာ မယံုတာဘဲ နင္တို႔ဘုရားက ဘာညာ ဆိုျပီး မေစာ္ကားရဘူး။ လူအခ်င္းခ်င္း ေစာ္ကားတာေတာင္ အျပစ္ၾကီးတယ္လို႔ ပညတ္ခ်က္ေတြ ရွိေနျပီဆို ဘုရားေတြကို ေစာ္ကားတယ္ဆို ကိုယ္ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာသိဘို႔ လိုပါတယ္။ဒါက ကြ်န္ေတာ့္တစ္ဦးတည္း ခံယူခ်က္ပါ။လူတိုင္းနဲ႔  စိတ္သေဘာထား တိုက္ဆုိင္ခ်င္မွ တိုင္ဆိုင္ မွာပါ။

                              ကြ်န္ေတာ့္ ဘေလာ့မွာ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး တစ္ခုခုလာ ေကာ္မန္႔ ေပးသြားမယ္ ဆဲေရးတိုင္းထြာသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္က ဘာမွ ျပန္ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ဘာမွ လည္းခံစားရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။တကယ္ခံစားရမွာက" ဆဲ "သူပါဘဲ။အဲဒီေတာ့ ဘာသာေရးေတြ ကြဲ လူမ်ိဳးေရးေတြ စြဲ ျပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦးဆဲ အေတြးမ်ိဳးစံုနဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနမွေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ သာသာတရား ရိုေသကိုင္းရွိဳင္းတယ္ စည္းလံုးမွဳရွိတယ္ဆိုတာ တုိင္းတစ္ပါးၾကားမွာ ဘယ္လိုမ်ိဳးေျပာလို႔ ရပါမလဲ။တစ္ဦးကို  တစ္ဦးဆဲဆိုၾက    အျမင္မေတာ္ေတာ့ သကၤန္းဝတ္နဲ႔ ဆရာေတာ္ ေတြပါ တရားမမွတ္ႏိုင္ဘဲ  ဝင္ေရး ရေတာ့တယ္။ဘယ္မွာလဲ ဘာသာေရး အရင္းအျမစ္။ ဘယ္မွာလဲ စည္းလံုးမွဳ႕။ သူမ်ား ကုသိုလ္ျပဳလို႔ ကိုယ္ပါဝင္ရတာက ၾကည္ႏူးစရာပါ။သူမ်ား "အကုသိုလ္" ျပဳလို႔ ကိုယ္ပါလိုက္ျပဳ ရင္ေတာ့ တစ္ေန႔ ကိုယ္ဘဲခံရမွာပါ။ သင္ျပဳေသာကံ ပဲ့တင္သံ သင့္ထံျပန္လာမည္ ဆိုတဲ့ အတုိင္းပါဘဲ။ခရစ္ယာန္ သမၼာက်မ္းစာမွာလည္း သူမ်ား ကိုယ့္ပါးတစ္ဖက္ရိုက္ရင္ ႏွစ္ဖက္ျပန္ရိုက္ပါလို႔ မေျပာထားပါဘူး။ခရစ္ယာန္ ဘာသာက ေမတၱာကို အေျခခံထားတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။

                                      ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီ ဘေလာ့ေလးကို ဖတ္မိျပီး တိုင္းတစ္ပါးသားေတြ ျမန္မာစာကို မတတ္တာေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရမယ္ ေတာင္ျဖစ္ေနမိတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မူလတန္းက စျပီး (English) စာကို ေလ့လာသင္ယူရတယ္။ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းမေနခဲ့ ပညာမတတ္တဲ့ သူေတာင္ (English စာ Yes နဲ႔  No )ကိုသိတယ္ေလ။ဒီေတာ့ ကမၻာသတင္းလား English လိုေရးထားရင္ေတာင္ ကိုဖတ္တတ္ သလိုဖတ္ျပီး ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ ျပန္တတ္သလို ဘာသာျပန္လို႔ ရတယ္ေလ။ ေတာ္ေသး တာေပါ့ တိုင္းတစ္ပါးသားေတြ ျမန္မာစာ မသင္ရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ ပိုအဆင္ေျပသြားတယ္။ မဟုတ္ရင္ ခုလို တစ္ဦးကို တစ္ဦး ဆဲးေရးတိုင္းထြာ တာေတြကို တိုင္းတစ္ပါးသားေတြ ျမင္ေတြ႔ ဖတ္မိခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဘာသာတရား ရိုေသကိုင္းရွိဳင္းျပီး စည္းလံုးမွဳရွိတဲ့ ႏိုင္ငံလို႔ကမၻာကို ေၾကြးေၾကာ္ထားတာ ရွက္စရာ ျဖစ္ကုန္မွာေပါ။

                              ကြ်န္ေတာ့္ အေတြ႔အၾကံဳ တစ္ခုေပါ့။ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဗုဒၶဘာသာ ေတြဘဲရွိျပီး ဘာသာကြဲဆိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္  တေယာက္တည္းပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ သူတို႔ေတြက ဘာကိုရည္ရြယ္ ဘယ္သူကို ရည္စူးျပီး ေျပာလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေသခ်ာမသိပါဘူး။ သို႔ေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့္နားထဲကို မၾကားသလို တစ္မ်ိဳးၾကားသလို တစ္ဖံုနဲ႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာၾကပါတယ္။ငါတို႔ ဗုဒၶဘာသာကဘဲ ေကာင္းတာ။ ခရစ္ယာန္ေတြက ဘယ္လို မြတ္ေတြက ဘယ္လို ဆိုတာမ်ိဳးေလးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ နားကိုလွည့္ ျပီးသူတို႔ေျပာတဲ့ ေလသံေတြကို ဥပကၡာ ျပဳခဲ့တယ္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သူတို႔ကို အႏိုင္ယူ ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ လူတိုင္းက ကုိယ္စိုက္တဲ့ အတိုင္း ကိုယ္ရိတ္ၾကရမွာဘဲ (သူ႕စရိတ္နဲ႔ သူလမ္းသူေရြးသြားမယ္) ဆိုသလိုေပါ့။ စကားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အႏိုင္မယူ ခဲ့ပါဘူး။ ဘာသာတရားဆိုတာ ျငင္းခံုဘို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ နဲ႔ကိုယ္မလို႔ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲ ဘာသာေကာင္းစရာ မလိုဘူး။ ကိုယ္ေကာင္းဘို႔ဘဲ လိုတာလို႔ခံယူ ထားသူပါ။တကယ္ေတာ့ ဘာသာ ဆိုတာလူတိုင္းမွာ မရွိမျဖစ္ဆိုေပမဲ့ ဘာသာက သူဘာသာ သူေနတာပါ။ လူေတြကသာ သူ႔ဟာသူမေနဘဲ ခ်ဲ႕ထြင္ေနၾကတာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ခံယူတယ္။သူမ်ားေကာင္းမွ ကိုယ္ေကာင္းမယ္ဆိုတာ အတၱသမားေတြ အတြက္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္မိတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးဟာ တစ္ေသြးထဲ စည္းလံုးမွဳ ရွိေနမယ္ဆို လွပမဲ့ အနာဂါတ္ကို ျမင္ေတြ႔ ၾကရမွာပါ။ လူမ်ိဳးအစြဲေတြ ဘာသာအစြဲေတြကို ေဘးဖယ္ ခ်ထားျပီး လူလူခ်င္းေတြဘဲလို႔ ျမင္တတ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေပါ့။

                            (၂) ေနာက္တစ္ခု  ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာေတြရဲ႕ အစဥ္လာမွာ ရိုင္းပင္းကူညီ တတ္တယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္ မွတ္ဖူးတယ္ ဖတ္ဖူးတယ္ ခံစားဖူးတယ္။ အဲတာေတြဟာ တကယ္ရွိလား ပံုျပင္လားလို႔ေတာင္ မနည္းျပန္စမ္းစစ္ ေနမိတယ္။ဟိုတစ္ေန႔က ဘေလာ့တစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္မိ လိုက္တယ္။ မေလးရွားမွာ ျမန္မာ အခ်င္းခ်င္း လုယက္မွဳ ျဖစ္တယ္ဆိုျပီးေတာ့။ၾကားရတာ ကိုယ့္နား ကိုယ္ေတာင္ မယံုခ်င္ဘူး။   အဲဒီအခ်ိန္မွ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္ ကြ်န္ေတာ္ေမးမိတယ္  "ဒါ" လား ရိုင္းပင္းမွဳရွိတဲ့  ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ခ်စ္စရာ ဓေလ့ဆိုတာ။အင္းေလ တေယာက္မေကာင္းေတာ့လည္း လူမ်ိဳးက ျမန္မာကိုး။ ျမန္မာလို႔ဘဲ တင္စားေရး ရေတာ့မွာေပါ့။  ျပည္ပ တိုင္းတစ္ပါးမွာေတာင္ ဒီေလာက္ အတင့္ရဲ သတၱိရွိမိုက္ရဲ ေနမွေတာ့ သူတို႔ေတြ ျမန္မာျပည္မွာသာ ရွိရင္လို႔........ေတြးမိရင္း သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္။

                      (၃) ေနာက္တစ္ခုက ျမန္မာေတြရဲ႕ ရိုးသားတဲ့စိတ္ထား အက်င့္အမူပါ။လူတိုင္းကို မဆိုလိုပါဘူး။သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ၾကံဳဖူးတာေလးေပါ့။ ျမန္မာရွိတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ဒီျပသနာေလးကေတာ့ ရွိၾကမယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ မေလးရွားမွာလား စကာၤပူမွာလား ျမန္မာေတြ ရွိတဲ့ႏိုင္ငံတိုင္းမွာလို ရွိတတ္ၾကပါတယ္။လုပ္ငန္းခြင္ တစ္ခုမွာ ျမန္မာမ်ားလာရင္ ျပသနာမ်ားလာတာ ၾကံဳဖူးသူေတြ ရွိၾကမွာပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕က သူတစ္ပါး အဆင္ေျပတာကို ျမင္လို႔မရဘူး။သူတစ္ပါး ေျပလည္တာကို မေက်နပ္ဘူး။ သူတစ္ပါး ေကာင္းစားမွာကို မလိုလားဘူး။(ဘူး) ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အလုပ္ခြင္တစ္ခုထဲ အတူလုပ္ၾကတဲ့ တစ္ႏိုင္ငံထဲ သားေတြကို အထက္လူၾကီးနဲ႔ အဆင္မေျပေအာင္ " တိုက္ " တယ္။ အဖြဲစည္းေလး ေလးေတြဖြဲ႔ စကားေလး ေတြနဲ႔ " ခိုက္ " တယ္။ သူတစ္ပါး စီးပြားပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း ၾကံစည္တယ္။ သူ ငါ့ ထက္သာလို႔ မရဘူး။ငါက ဘာ..ညာ..ဆိုတာေတြနဲ႔ အတၱ မာနေတြ ထားၾကတယ္။ ဘယ္မွာလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ရိုင္းပင္းစိတ္ထား  ရိုးသားတဲ့စိတ္ ျဖဴစင္တဲ့ စိတ္ဆိုတာ ဘယ္မွာလဲ။ဒီလို သူမ်ားကိုလုပ္ဘို႔ ဘယ္ဘာသာ တရားကမွ မေျပာထားသလို ဘယ္ဆရာေတာ္ ဘယ္ဓမၼဆရာမွလည္း မေဟာထားပါဘူး။ဘာသာတရား ရိုေသတဲ့သူဆို ဒါေတြကို နားလည္မွာပါ။လူအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ဘို႔ၾကိဳးစားရမယ့္ အစား တေယာက္ကို တေယာက္ မုန္းတီးတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ဒီလို ျပသနာ အေသးေလးကေနစျပီး မီးေလာင္လာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူမ်ိဳးေရးေတြ "ခြဲ"   ဘာသာေရးေတြ   "ကြဲ" ျပီး   ႏြားကြဲေတာ့   က်ားဆြဲ ခံရေတာ့တာဘဲ။   စည္းလံုးမွဳ မရွိေတာ့ ဘယ္မွာလဲျငိမ္းခ်မ္းမွဳ႕။ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳဆိုတာ သူမ်ားက ကိုယ့္ကိုယ္ ေပးရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ဟာ ကိုယ္က   ျပဳရမွာပါ။ တိုင္းတစ္ပါးၾကားမွာလည္း  ရွက္ဘို႔ေကာင္းပါတယ္


                      (၄) ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပည္ပက လူတစ္ေယာက္ပါဘဲ။ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ ခံယူခ်က္ေတြ လြမ္းဆြတ္မွဳေတြက ျမန္မာျပည္မွာပါဘဲ။အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပည္ပကိုထြက္ခြာလာတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္လိုဘဲ ျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္ျပီး ျမန္မာျပည္ကို လြမ္းတဲ့သူလည္း ရွိမွာပါ။ကြ်န္ေတာ္အခု ေရးမဲ့ အပုဒ္မွာေတာ့ လူတိုင္းကို မဆိုလို မရည္ရြယ္ပါ။တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ တိုက္ဆိုင္သူမ်ားအတြက္လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘယ္ႏိုင္ငံဘဲေရာက္ေရာက္ ကိုယ္ဟာ ျမန္မာ ဆိုတာ မေမ့ရသလို ဇာတိခ်က္ေၾကြ အမိျမန္မာျပည္ကိုလည္း မေမ့ရဘူးေလ။ၾကားၾကားေနရတာ က ငါက "အေမရိကား" က...ငါက "ဥေရာပ" က။။ေလသံေတြက တင္းမာျပင္းထန္းလြန္းတယ္။ကြ်န္ေတာ္ ဒီအသံေတြ ကိုခံစားလို႔မရတာ အမွန္ပါ။အေျခေန အေၾကာင္း မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တိုင္းတစ္ပါးကို ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာ ေမ့ေနၾက တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ နတ္ျပည္ကို ေရာက္ေနတယ္ လို႔မ်ားမွတ္ေနၾက လားမသိ။ ကြ်န္ေတာ္ ကေတာ့ စဥ္းစားလို႔မရဘူး။ အင္းေလ လူတစ္ကိုယ္ စိတ္တစ္မ်ိဳး ဘဲကိုး။ အားလံုးကို နားလည္ေပးလိုက္ ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ခံယူခ်က္ကေတာ့ လူဆိုတာ လူပါဘဲ။ အျမင့္ဘယ္ေလာက္ ေရာက္ေရာက္ စတင္ ထြက္ခြာလာခဲ့တဲ့  ႏိုင္ငံက အတူတူပါဘဲ။

                          ကြ်န္ေတာ္ေနာက္ဆံုး စကားလက္ေဆာင္ ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာဆိုတဲ့ ဂုဏ္ကိုကမၻာက သိေနသလို ဘာသာတရား ရိုေသကိုင္းရွိဳင္းမွဳ ရိုင္းပင္းကူညီတတ္မွဳ ရိုးသားတဲ့ အမူအက်င့္ေတြကို  အေရာင္မေျပာင္းသြား ေအာင္လူမ်ိဳးမခြဲ ဘာသာမခြဲဘဲ တြဲလက္မ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းေပး ၾကပါလို႔ ေမတၱာအရင္းခံ ေစတနာျဖင့္ ဒီစာေလးကို ေရးလိုက္ျခင္းပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုယ္က်ိဳး အတြက္ဘဲမဟုတ္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းႏွင့္  သက္ဆိုင္ပါတယ္။ တေယာက္အားျဖင့္ မေကာင္း အမ်ားအားျဖင့္  ေကာင္းမည္ ဆိုသည့္ ခံယူခ်က္ျဖင့္

အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္
ေမတၱာျဖင့္
အလြမ္းျမိဳ႕ေလးမွ (အိမ္လြမ္းသူ)

1 comment:

ကိုေဇာ္ said...

လူတိုင္းကေတာ႔ စိတ္ေတြ မတူၾကတာ အမွန္ပဲ။
သူတို႔ ရွင္သန္က်င္လည္ခဲ႔ရတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔လည္း သက္ဆိုင္တယ္။ အားလံုးကို သြားေတာ႔ ညွိေတာ႔ မရဘူးေပါ႔။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္က ေကာင္းေအာင္ေနျပီး စြဲေဆာင္တာကေတာ႔ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။