ဘေလာ့ေလးမီးပိတ္ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာ ၾကာျပီမို႔အားလံုးကို မဂၤလာပါလို႔ ဦးစြာပထမ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္ လိုက္ပါတယ္။ စိတ္ရွဳပ္ေထြးမွဳေတြနဲ႔ ကြ်န္မဘေလာ့ေလး မီးပိတ္ျပီးအေဝးမွာ ထားခဲ့လိုက္ရ ေပမဲ့ကြ်န္မ တစ္ရက္မွေမ့မရဘဲ သတိရစိတ္ ေၾကကြဲစိတ္ေတြနဲ႔ လူးလြန္႔ကာ ေန႔ရက္ေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ျဖတ္ရခက္သားကိုး။
ကဲ--ဒီေန႔ေတာ့ ကြ်န္မသံေယာဇဥ္ ရွိေနတဲ့ဘေလာ့ေလး ျပန္လည္ဖြင့္ဘို႔ အေၾကာင္းဖန္လာပါျပီ။ သံေယာဇဥ္ လက္က်န္ေလးနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြအရင္းတည္ျပီး ကြ်န္မဒီေန႔ ဘေလာ့ေလးကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ခဲ့တယ္။ ပို႔စ္အသစ္တင္ရန္အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ သံေယာဇဥ္အေၾကာင္း ေရးမွာမလို႔ ပထမဦးစြာ ကိုေလးျဖဴ သီခ်င္းနဲ႔ စတင္လိုက္ရေအာင္။
(ကိုေလးျဖဴက သံေယာဇဥ္ -- သံေယာဇဥ္ --- လူကိုအရူးတစ္ပိုင္း ) ျဖစ္ေစတယ္ဆိုလားဘဲ။ လူတိုင္းလို သံေယာဇဥ္ထားတတ္ ၾကမွာပါေနာ္။ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုေပါ့။ ခုလည္း ကြ်န္မမွွာသံေယာဇဥ္ ျငိတြယ္ရမဲ့သူ တစ္ေယာက္ ရွိလာျပီ။ ကြ်န္မသူနဲ႔ေတြ႔တာ မၾကာေသးေပမဲ့ သူ႔ကိုအရမ္းသံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိသြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ကြ်န္မသူ႔ကို ျပဳျပင္ခဲ့ရသူ တစ္ေယာက္မလို႔ဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မသူနဲ႔ လက္ပြန္းတစ္တည္း အတူမေနလိုက္ရဘူး။ ခဏတာေလး သူကြ်န္မလက္ထဲ ရွိေနခ်ိန္မွာ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ အမွ်င္ေလးက ကြ်န္မကိုခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ေလ ကြ်န္မတရားသေဘာနဲ႔ဘဲ ေျဖသိမ့္လိုက္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်ိန္တန္လို႔ ျဖစ္တယ္။ ေဝးခ်ိန္တန္လို႔ ေဝးတယ္။ ခြဲခ်ိန္တန္လို႔ ခြဲရတယ္။ အဲဒီထဲမွာမွ သူနဲ႔ကြ်န္မက ခြဲခ်ိန္တန္လို႔ ခြဲရတာမ်ိဳးေပါ့။ ကြ်န္မရင္ထဲက သူ႔ကိုထုတ္ျပီး တစ္ျခားသူလက္ထဲ ထည့္လိုက္ရမွာဆိုေတာ့ ပုထုဇဥ္ လူးသားပီပီ ရင္ထဲမွာေတာ့ အေတြးမ်ိဳးစံု စိုးရိမ္စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့တာအမွန္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေကာင္းဘက္က ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း တစ္ျခားသူကလည္း တကယ္လိုအပ္တဲ့သူမို႔ ကြ်န္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ သူကိုတန္ဖိုးထား ဂရုစိုက္ျပဳျပင္မယ္ သူရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ စစ္ေဆးမယ္ မလိုအပ္ခ်က္ ေတြေထာက္ျပမယ္ ဖယ္ရွင္းမယ္ ဆိုတာ။
ျဖစ္ပံုကဒီလို--- မထင္မွတ္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ေစ်းထဲလယ္ရင္း ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ ၂ေယာက္ ေစ်းေရာင္းေနတာကို ကြ်န္မသတိထားမိတယ္။ သူဆိုင္မွာလက္ေတာ့ အေဟာင္းေလး တစ္လံုးပါလား။ ကြ်န္မလည္း စပ္စပ္စုစုသြားျပီး ေမးၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒီလက္ေတာ့ ေရာင္းမွာလား။ ဘယ္ေလာက္ေပးရမွာလဲေပါ့။ ျပီးေတာ့ လက္ေတာ့ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး လတ္ေသးတယ္။ ေက်ာင္းသူေလးေတြ ပိုက္ဆံလိုလို႔လား... ဒါမွမဟုတ္အသစ္ဘဲ ဝယ္ခ်င္လို႔လားမသိ ေစ်းကေတာ့ေတာ္ပါတယ္။ အေဟာင္းဆိုေပမဲ့ ေတာ္ေတာ္ အသံုးဝင္တယ္။ ပ်က္စီးမွဳ႕ လံုးဝမရွိေတာ့ ကြ်န္မအၾကိဳက္ ေတြ႕ခဲ့ရျပီေပါ့။ အဟဲ...ဝယ္ျပီး မလိုအပ္တဲ့ ေဆာ့ဝဲလ္းေတြဖ်က္ခ် ကြ်န္မသံုးတဲ့ ေဆာ့ဝဲလ္ေတြ ျပန္တင္ရင္း ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ျမန္မာေဖာင့္ေလးပါ ထည့္ေတာ့လြယ္လြယ္ကူကူ ရေတာ့ပို သေဘာက်မိသြားတယ္။ ဒီလိုနဲ႔အသံေတြစစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္ အားလံုး အိုေက လာျပီဆိုေတာ့ ...ကြ်န္မသူ႔ကိုအျမဲ သံုးမယ္လို႔စိတ္ကူးလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မမွာ ဝင္းဒိုး (7) နဲ႔ ၁ရလက္မ လက္ေတာ့တစ္လံုး ရွိေနျပီသား။ သူကအသစ္ေလးမလို႔ ႏွေျမာလို႔ျပန္သိမ္းမယ္ေပါ့။ စိတ္ကူးထားတာေနာ္။ ဒီလိုနဲ႔ မထင္မွတ္ဘဲ ကြ်န္မနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးက လက္ေတာ့အေဟာင္းေလး တစ္လံုးေလာက္ အဆင္ေျပမယ္ဆို လိုခ်င္ပါတယ္။ ဦးဇင္းက သူ႔ဟာသူဝယ္ဘို႔ ေျပာလာတာပါ။ ကြ်န္မလည္း ဘယ္လိုကူညီရမလဲ မသိေတာ့ အမ်ိဳးသားကိုေျပာျပေတာ့ သူလည္း အေဟာင္းတစ္လံုး ဝယ္လာပါတယ္။ သူဝယ္လာတဲ့လက္ေတာ့ ေစ်းနဲ႔ကြ်န္မေစ်းက မကြာပါဘူး။ဒါေပမဲ့ သူ႔ဝယ္တဲ့လက္ေတာ့ ေလးကအလုပ္ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘူး။ သူလည္းတတ္သေလာက္ ၾကိဳးစားျပင္ ပါတယ္။ အဆင္မေျပ ခဲ့ပါဘူး။ ေစ်းခ်င္းတူေတာ့ သူ႔လက္ေတာ့က ကြ်န္မအတြက္ေစ်းၾကီးျပီး မတန္ဘူးေစ်းၾကီး တယ္ျဖစ္သြား တယ္ေပါ့။အမ်ိဳးသား ဝယ္လာတာကလည္း ဦးဇင္းလိုအပ္တယ္ဆိုလို႔ လွဴဘို႔ပါဘဲ။ ကြ်န္မဝယ္တဲ့လက္ေတာ့ ေလးကေတာ့သံုးရတာ အရမ္းစိတ္ခ်မ္းသာေတာ့ ေစ်းေတာ္တယ္ ေပါ့။။အဟဲ.....
ကဲဒီလိုနဲ႔ ဦးဇင္းကိုဘယ္လို ေလွ်ာက္ရမလဲ သူေခါင္းကိုက္ေနတယ္။ ကြ်န္မလည္း သံေယာဇဥ္ ရွိေနတဲ့ လက္ေတာ့ေလးကို ဦးဇင္းကိုလွဴမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲလိုဆံုးျဖတ္ျပီး ဦးဇင္းကိုလည္း ေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။ ဦးဇင္းလည္း ေပ်ာ္သြားရွာပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔လည္း အရမ္းေပ်ာ္မိပါတယ္။ ကြ်န္မ သံေယာဇဥ္ရွိေပမဲ့ ဒီလက္ေတာ့ကိုလွဴမယ္လို႔ ကြ်န္မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီး ကတည္းက ႏွေျမာတဲ့စိတ္ေတြေတာ့ မရွိတာအမွန္ပါ။ သို႔ေသာ္ သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိတာကိုေတာ့ ဝန္ခံလိုက္တာပါ။
အင္းေလ လူဆိုတဲ့သတၱဝါေတြ မဆိုထားနဲ႔ဦး ခုလိုသက္မဲ့ေလးကိုေတာင္ ခဏတာေလး အတြင္းမွာ သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိတယ္။ ျဖစ္လြယ္တယ္။ ကြ်န္မလိုဘဲသံေယာဇဥ္ တြယ္တတ္သူေတြ ခုလို သက္ရွိပစၥည္းျဖစ္ေစ သက္မဲ့ပစၥည္းျဖစ္ေစ လက္လႊတ္ဆံုးရွံဳး ေပးဆပ္ရမယ္ဆိုရင္ ရင္ထဲမွာဘယ္လို ေနမလဲ။ ဘယ္လိုမွမေနပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း....ေက်နပ္စြာနဲ႔ စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါ အလွဴဆိုလည္း ေနာက္လွည့္ မၾကည့္ဘဲလွဴလိုက္ပါ လို႔အားလံုးကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ သက္ရွိသက္မဲ့ ပစၥည္းမွန္သမွ်ဟာ တရားသေဘာနဲ႔ ၾကည့္ရင္ဘာမွမျမဲပါဘူး။ လွဴစရာမရွားဘူး ေစတနာကသာ ရွားတယ္။ လူမခ်မ္းသာေပမဲ့ ေစတနာခ်မ္းသာ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ကြ်န္မရဲ႕ ဒီသံေယာဇဥ္လက္ေတာ့ေလးကို နက္ျဖန္ဆို ဦးဇင္းဆီလွဴေတာ့မွာမလို႔ ခုဒီဘေလာ့ေလး ကေနအမွတ္တရ စာေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။(တကယ္ေတာ့ ကြ်န္မျငိတြယ္ခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့သူဟာ သက္ရွိလူမဟုတ္ပါဘူး...) ဒီလက္ေတာ့ေလးပါ။ သင့္ေရွမွာလိုအပ္ သူတစ္ေယာက္ သင္ေတြ႔ခဲ့ရင္ သူ႔ကိုလူမ်ိဳးဘာသာ မခြဲဘဲ သူလိုအပ္ခ်က္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီပါ ေစာက္ရွာက္ပါ။ စာနာမွဳနဲ႔ ေဖးကူပါ။ သင္ေပးဆပ္လိုက္ရတာေတြဟာ ဆံုးရွံဳးမွဳ႕ မဟုတ္ပါဘူး။ ပီတိေတြစားရတဲ့ ေက်နပ္မွဳ႕ ပါ။
မွတ္ခ်က္။
ျပည္ပေရာက္ေနလို႔ ျပည့္စံုေနလို႔ လွဴျခင္းမဟုတ္ပါ။ မရွိတဲ့အထဲကမွ ေစတနာရွိလို႔ လွဴျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာသာ အဓိကက်တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္
အလြမ္းျမိဳ႕ေလးမွ(အိမ္လြမ္းသူ)
1 comment:
သာဓု သာဓု သာဓု . . .
Post a Comment