ခ်စ္သူ--သူငယ္ခ်င္း--ေမာင္ႏွမ

စာေလးစမေရးခင္ ဘယ္အဆိုေတာ္လဲမသိ သူဆုိထားေသာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို သြားသတိရမိတယ္။ သူဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းေလးက (သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ) တဲ့။ အခုကြ်န္မေရးမဲ့ပိုစ္ကေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းေလးရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ (ခ်စ္သူသူငယ္ခ်င္းေမာင္ႏွမ) ပါ။ ခ်စ္သူသူငယ္ခ်င္းေမာင္ႏွမ ဆိုတာက ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္ ခ်စ္သူဘဝေတြေရာက္ျပီးမွ သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္ေတြ ျငိတြယ္ျပီးအခ်စ္ပိုခဲ့လာရတဲ့ အျဖစ္ေတြပါ။တစ္ခ်ိဳ႕  ခ်စ္သူေတြဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြဘဝကေနမွ သံေယာဇဥ္ေတြ ရင္းႏွီးမွဳ႕ေတြ နားလည္မွဳ႕ေတြကေနမွ တစ္ဆင့္ ခ်စ္သူဘဝကို ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။

ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္ကေတာ့ ခ်စ္သူေတြဘဝေက်ာ္ျပီး အိမ္ေထာင္သည္ဘဝေရာက္မွ ဒီလိုသံေယာဇဥ္ဘဝကို ရရွိခံစားခဲ့ရတယ္။ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္က အိမ္ေထာင္သက္ တစ္ႏွစ္ျပည့္လာေလေလ အခ်စ္ဆိုတဲ့ တဏွာ ထက္သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ ၾကိဳးကဘဲပိုလို႔တိုးလို႔ ခိုင္ျမဲေအာင္ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့တယ္။အိမ္ေထာင္ျပဳစမွာေတာ့ ကြ်န္မဒါေတြေသခ်ာ မသိမခံစားခဲ့ဖူးဘူး။အဲဒီတုန္းကေတာ့ ကြ်န္မထင္တာ ေမာင္ကကြ်န္မကို ခ်စ္တယ္။ အခ်စ္တစ္ခုကိုအရင္းတည္ျပီး လူႏွစ္ေယာက္ ဘဝတစ္ခုကိုစတင္ခဲ့တယ္။ အခ်စ္ေတြကဘဲ အရာရာကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ကြ်န္မမသိေသးခင္က ထင္ခဲ့မိတယ္။ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာအခ်စ္ထက္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ သံေယာဇဥ္က ပိုအေရးၾကီးတယ္ဆိုတာ ကြ်န္မသိခဲ့ရတယ္။

အင္းေလ  အခ်စ္ဆိုတာက ေနရာေဒသအခ်ိန္အခါမေရြး   ေပါက္ဖြားႏိုင္တာဘဲ။ ဘယ္သူမွဖန္တီးလို႔မရသလို ဘယ္သူမွ တားဆီးပိတ္ျပင္လို႔ မရပါဘူး။အခ်စ္ေၾကာင့္ အရာရာဟာ ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းလာတယ္လို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကေပမဲ့ အခ်စ္ေၾကာင့္ အရာရာဟာ ဆံုးရွံဳးတတ္တယ္ဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕ကေမ့ေနၾကတယ္။ ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္ ခ်စ္သူဘဝမွာတုန္းကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ၾကည္ႏူးမွဳ႕ေတြကို ကုိယ္တိုင္မခံစားခဲ့ရပါဘူး။ အေဝးေန အေနေဝး ေနၾကတာမို႔ အျမဲတမ္းစိုးရိမ္မွဳ႕ ပူပန္မွဳ႕ သဝန္တိုမွဳေတြနဲ႔ဘဲ နားစြင့္အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရတယ္။

မိဘေတြနဲ႔အေနေဝးျပီး ဘဝရပ္တည္မွဳ႕အတြက္ တစ္ေယာက္ထဲ ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ရတဲ့ ကြ်န္မ ေနာက္ျပီး ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ နားလည္မွဳ  လႊဲတာေတြခံရျပီး မိသားစုေႏြးထြးမွဳ႕ နဲ႔ေဝးခဲ့ရတယ္။မိသားစု ေမတၱာငတ္ခဲ့ရတယ္။ အစ္ကိုေတြရဲ႕ ေမတၱာကိုတမ္းတရင္း ကြ်န္မေမာင္နဲ႔ဆံုခဲ့ၾကတယ္။ အဲလိုခ်ိန္မွာ ကြ်န္မေမာင့္အေပၚ ခ်စ္တာကိုမသိခဲ့ေပမဲ့ အစ္ကိုေတြရဲ႕ေမတၱာ ငတ္ေနသူတစ္ေယာက္မို႔ ေမာင့္ကိုဆံုးရွံဳးရမွာ ေၾကာက္လာမိသလို သဝန္တိုႏွေျမွာမိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြဆီကရလာမဲ့  ေႏြးေထြးမွဳေမတၱာအစား  ေမာင့္ဆီကေမတၱာနဲ႔  ေျဖသိမ့္ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသူပါ။

ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္ အိမ္ေထာင္သက္ ရွည္လာေလေလ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလးက ပိုလို႔တင္းခ်ည္လာေလေလ ပါဘဲ။ တဏွာဆိုတဲ့  အခ်စ္နဲ႔ခ်ည္တဲ့ ၾကိဳးေလးမဟုတ္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းလိုတစ္မ်ိဳး ေမာင္ႏွမလိုတစ္ဖံုနဲ႔ သံေယာဇဥ္ျဖင့္ ခ်ည္တဲ့ၾကိဳးေလးပါဘဲ။ အဲလို သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေလး မလို႔လားမသိ ကြ်န္မနဲ႔ေမာင္ၾကားမွာ အပူအပင္ကင္း ေဒါသေမာဟရွင္းျပီး ဝန္တိုမွဳ႕ေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ စာနာနားလည္မွဳ႕နဲ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ့ ဘဝထက္ သူငယ္ခ်င္းလိုတစ္မ်ိဳး ေမာင္ႏွမလိုတစ္ဖံု ကာကြယ္ေစာက္ေရွာက္ လာခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္မေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။


တကယ္ေတာ့ ေမာင္ဟာ ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္ထား ကြ်န္မစိတ္ကူးယဥ္ဖူးတဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီးတစ္ေယာက္ထက္ ပိုျပီးျပည့္စံုေနလို႔ဘဲ။ အဲတာကလည္း ကြ်န္မတစ္ေယာက္အတြက္ပါ။ မိဘေတြအတင္းအၾကပ္ စီစဥ္ေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ကြ်န္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔ လက္ခံခဲ့တဲ့ဘဝမွာ ကြ်န္မေက်နပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြ်န္မေမာင့္ကို လက္ထပ္ခဲ့တာဟာ ကြ်န္မအတြက္ ကံေကာင္းျခင္းေတြပါဘဲ။ ေမာင္ကေရာ ကြ်န္မကိုလက္ထပ္ခဲ့တာ ေမာင့္ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုခံစားရမလဲ။ ကြ်န္မလိုဘဲ ကံေကာင္းတဲ့သူလို႔ ဆိုေလမလား ကံဆိုးသူလို႔ မွတ္ယူေလမလား မသိ!

ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖနဲ႔အေမ ရန္ျဖစ္တိုင္း အျပစ္ကင္းတဲ့ ကြ်န္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြ မ်က္ရည္ခြက္ခံခဲ့ရတယ္။ အေဖကအရက္ေသာက္တတ္သလို အေမ့အေပၚလည္း သဝန္တိုတတ္တယ္။ဒါေပမဲ့ စီးပြားေရးကိုေတာ့ အေဖ ဘာတစ္ခုမွ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ မျပဳႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အင္းေလ အစိုးရဝန္ထမ္းဘဝဆိုေတာ့ ရံုးသြားရံုးျပန္ က်ဴတီကလႊဲျပီး မိသားစုရဲ႕ လိုအပ္မွဳ႕ကို အေဖနားမလည္ခဲ့ဘူး။ နားလည္ေအာင္လည္း မၾကိဳးစားခဲ့ဘူး။ အေမ့မွာေတာ့ သားသမီးေတြေရွေရး ေမွ်ာ္ေတြးျပီး က်ရာေနရာကေန လုပ္ႏိုင္တဲ့စီးပြားလုပ္ျပီး ကြ်န္မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ဘဝကို လူတန္းေစ့ထားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့သူပါ။


အေမ့ေက်းဇူးေတြ ဆပ္မကုန္ႏိုင္သလို အေဖ့ေမတၱာေတြကလည္း မခန္းေျခာက္ခဲ့ပါဘူး။အဲဒီခ်ိန္ကတည္းက အရက္ေသာက္ တတ္တဲ့ အေဖ့ကို  ကြ်န္မတစ္ခါတစ္ရံ ခေလးပီးပီ မခ်စ္ခဲ့ေပမဲ့ မမုန္းခဲ့ပါဘူး။အေဖ အရက္ၾကိဳက္တတ္ေပမဲ့ ကြ်န္မတို႔ကို ပစ္မထားခဲ့ဘူး။အေဖ့ရဲ႕ အက်င့္ဆိုးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ အေဖမျပင္ႏိုင္သလို အေဖ့ရဲ႕ အက်င့္ဆိုးေတြကိုလည္း အေမကခါးစည္းခံခဲ့ရင္း မိခင္သူရဲေကာင္းၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့။


(ေစာဘြဲမွဴး)ရဲ႕ သီခ်င္းထဲကလို အေကာင္းစား အရက္ပုလင္းနဲ႔ ေဖေဖ---ဒူးနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္တဲ့ ေမေမ---သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္----ဆိုတဲ့ဘဝကို ကြ်န္မ ျပံဳးတစ္လွည့္ ငိုတစ္လွည့္နဲ႔ ေက်နပ္စြာျဖတ္သန္း ခဲ့ရပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မခေလးဘဝက ေတြးမိခဲ့တာ တကယ္လို႔မ်ား ကြ်န္မအရြယ္ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုအရက္ေသာက္တတ္တဲ့  အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ိဳးနဲ႔ မရေစခ်င္တာက ကြ်န္မရဲ႕ ဆႏၵေလးပါ။ ဒါေတြကလည္း ခုေတာ့ ျပည့္ဝခဲ့ပါျပီ။ ေမာင့္ကိုကြ်န္မ တစ္သက္လံုး ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ ေမာင္!

ကြ်န္မအိမ္ေထာင္သည္ ဘဝမွာ အိမ္ေထာင္ဘက္ရဲ႕ နားလည္မွဳ႕ စာနာမွဳ ဂရုစိုက္မွဳ႕ေတြေၾကာင့္ ေငြ မခ်မ္းသာေပမဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ေအးခ်မ္းခဲ့တယ္။ ကြ်န္မလိုဘဲ အိမ္ေထာင္သည္တိုင္းကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တာ ကြ်န္မရဲ႕ ဆႏၵပါ။ မိသားစုတိုင္းကို အျပံဳးပန္းေတြနဲ႔ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ မိသားစုဘဝတိုင္းကို သံေယာဇဥ္ၾကိဳးရယ္ စာနာနားလည္ ခြင့္လႊတ္မွဳ႕ ဆိုတဲ့ေဆးကို အိမ္တိုင္းမွာ မရွိမျဖစ္ လက္ကိုင္ထားေစခ်င္တယ္။


တစ္ခါတစ္ရံမွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ တဏွာေၾကာင့္ ေဒါသေမာဟေတြနဲ႔ ၾကံဳလာခဲ့စိတ္ဒဏ္ရာ ရခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီေဆာင္ထားတဲ့  ေဆးဝါးေလးေတြနဲ႔ ကုသလို႔ရေအာင္ပါ။  အိမ္ေထာင္တစ္ခု မိသားတစ္စု  ျဖစ္လာျပီဆို ျပိဳပ်က္ဘို႔ရန္  ျဖစ္လာမဲ့ အႏၱာရယ္ေတြကို ၾကိဳတင္ကာကြယ္တားဆီးၾကပါ။ သာယာလွပေသာ ေအးျငိမ္းျပီး ေႏြးေထြးမွဳနဲ႔ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ဘို႔ မိသားစုတိုင္းရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္တယ္။ အိမ္ေထာင္သည္တိုင္း အိမ္ေထာင္သည္လိုခ်စ္ၾကပါ။သူငယ္ခ်င္းလို အနစ္နာခံတတ္ပါ စာနာတတ္ပါ နားလည္မွဳ႕ရွိၾကပါ။ ေမာင္ႏွမလို သံေယာဇဥ္နဲ႔ တစ္ဦးေပၚ တစ္ဦးေစာက္ေရွာက္ႏိုင္ၾက ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေတြက ကြ်န္မရဲ႕ (ခ်စ္သူ--သူငယ္ခ်င္း--- ေမာင္ႏွမ) ဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ ေမတၱာအေၾကာင္း တရားေတြပါဘဲ။

စာဖတ္သူမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ကိုယ္တိုင္ေရး ခပ္ညံ့ညံ့အေတြး

ေမတၱာျဖင့္

အလြမ္းျမိဳ႕