အမွားကိုျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း !!! ခြင့္လြတ္ပါ အေဖ

ဒီေန႔ က်မ အသိတစ္ခု  အေတြးတစ္ခုရခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ က်မသူငယ္ခ်င္း  -- နန္းေထြ-- ကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ဦးစြာပထမ က်မသူငယ္ခ်င္း -- နန္းေထြး-- အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ --နန္းေထြး--ဆိုတဲ့က်မ  သူငယ္ခ်င္းက  သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ဆိုလို႔  ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ  ေခ်ာတာ လွတာကို  က်မေျပာတာမဟုတ္ပါ။ က်မသူငယ္ခ်င္းရဲ႕  စိတ္ထားေလးေၾကာင့္  သူမဟာ  ခ်စ္စရာေကာင္းသူတစ္ဦးလို႔  က်မေျပာခ်င္တာပါ။ က်မ သူငယ္ခ်င္းမို႔  ပိုေျပာျခင္း  ခ်ီးမြမ္းျခင္းမဟုတ္ပါ။

က်မသူငယ္ခ်င္းေလးဟာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာထက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာလွပျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသူ  တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူမမွာမနာလိုဝန္တိုစိတ္ သူတစ္ပါးအေပၚမေကာင္းၾကံတဲ့စိတ္ သူတစ္ပါး အေၾကာင္းမေကာင္းေျပာ အျပစ္တင္ခ်င္စိတ္ မရွိပါ။ မိသားစုေတြအေပၚလည္း တာဝန္သိ ေက်ဇူးဆပ္ အနစ္နာခံတတ္သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူေတြသူ႔ကို ဘယ္လိုဘဲအျပစ္တင္ေနပါေစ သူမွာျပန္လည္ တုန္႔ျပန္ခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ က်မသူငယ္ခ်င္းေလးဟာ ဘာသာတရားကို တကယ္ ၾကည္ညိဳေလးစားျပီး ဘုရားတရားကို ရင္မွာတည္ထားတတ္သူပါ။ က်မသူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ထက္ ညီအစ္မလို ခ်စ္တယ္။ သူ႔ေနထိုင္ရပ္တည္ လုပ္ေဆာင္မွဳ႕နဲ႔  သူစိတ္ထားကို  ေလးစားတယ္။ခုလို သူ႔အေၾကာင္း ဦးစြာေျပာျပရတယ္ဆိုတာကလည္း သူ႔ေၾကာင့္  က်မ အသိေတြ အမွန္ျပန္ရခဲ့တာမို႔ပါ။

ဒီေန႔သူ႔ေၾကာင့္ က်မစိတ္မွာစြဲျပီး ခံစားေနရတဲ့ စိတ္ေဝဒနာကို သက္သာမွဳ႕ရေစခဲ့ပါတယ္။ က်မစိတ္ထဲမွာ အျပစ္ျဖစ္ေစတဲ့  စိတ္မ်ိဳးတစ္ခု စြဲကပ္ခံစားေနခဲ့ရတယ္။ လူဆိုတဲ့ သတၱဝါကလည္း ခက္သားဘဲေလ။ ခံစားတတ္တယ္ နာက်င္တတ္တယ္ ငိုေၾကြးတတ္တယ္။ ရယူရတယ္ ေပးဆပ္ရတယ္ ေက်နပ္ရတယ္။ 

@@@ထို႔အထဲမွာမွ  က်မရဲ႕စိတ္မွာ မေကာင္းတဲ့အစြဲျဖစ္ပံုက ဒီလို@@@

ျပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၂)ရက္ေန႔က အလွဴငယ္ေလးတစ္ခု က်မ  ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီအစီစဥ္ ျဖစ္ေျမွာက္ဖို႔အတြက္ က်မကိုယ္တိုင္ (၁)လၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျပီး ျပည္တြင္းရွိ မိဘမ်ားထံ အေၾကာင္းၾကားခဲ့တယ္။ က်မ ျပဳခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵကိုလည္း ေျပာျပခဲ့တယ္။ မိဘေတြက က်မ လုပ္ခ်င္တာေလးကို ခြင့္ျပဳ အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အစီစဥ္ေလးေတြခ်ခဲ့ျပီး အလွဴလုပ္မဲ့ျခံရွိရာ ျမိဳခံမိတ္ေဆြေတြကို က်မ အကူညီေတာင္းခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လက္ရွိက်မက ဘဝရပ္တည္မွဳ႕အတြက္ ခႏၶာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္း ျပည္ပတစ္ေနရာကို ေရာက္ေနလို႔ပါဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ဘဲ  အလွဴရက္နီးလာေတာ့ အလွဴလုပ္မဲ့ျခံေလးထဲမွာဘဲ မထင္မွတ္တဲ့ ျပသနာအေသး တစ္ခုျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။အဓိကကေတာ့ တစ္ဖက္ျခံက က်မျခံရဲ႕ေျမ (၃)ေပကို သူပို လိုခ်င္တဲ့ ျပသနာေလးပါဘဲ။ က်မဘက္ကေတာ့ အလွဴေလး အထေျမွာက္ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္တစ္ခုတည္းရွိတာမို႔ တစ္ဖက္ျခံက လိုခ်င္တဲ့ေျမ (၃)ေပကို သူတို႔ဆႏၵေလးျပည့္ဝသြားေအာင္ လက္ခံျပီးစီစဥ္ေပးဖို႔ က်မအေဖကို ဖုန္းဆက္ျပီး ျခံေျမရွိရာကို သြားေပးဖို႔ အကူညီေတာင္းခဲ့ပါတယ္။အလွဴရက္ေလးလည္း အရမ္းနီးေနျပီမို႔ ၾကိဳတင္ သြားျပီး ေျမကိစၥေလးေရာ အလွဴကိစၥေလးပါ အျပီးစီစဥ္ေပးလို႔ရေအာင္ပါဘဲ။

က်မကေတာ့ တစ္ဖက္ျခံဟာ တစ္ေန႔က်ရင္ က်မရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ က်မၾကိဳတင္ေတြးမိတယ္။ တစ္ေန႔ က်မတို႔ေတြဟာ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္လာခဲ့မွာ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ က်မကေတာ့ ေကာင္းတဲ့အိမ္နီးခ်င္းဘဲ လိုခ်င္မိတာမို႔  အေဖ့ကို သူတို႔ဆႏၵေလးျပည့္ေအာင္ စီစဥ္ေပးဖို႔  ဖုန္းထဲကေတာ့ေျပာခဲ့ပါတယ္။လက္ရွိ တစ္ဖက္ျခံပိုင္ရွင္ဟာ သူ႔အသိစိတ္ထဲ က်မျခံကဒီေျမေလး (၃)ေပကို လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္မ်ားလာခဲ့ရင္ လတ္တေလာမွာ သူ႔ဘဝေလးဟာ မေအးခ်မ္းႏိုင္ဘဲ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ဒီအေတြး ဒီအသိစိတ္နဲ႔ ပူေလာင္ေနမွာ ဧကန္မုခ်မလြဲပါ။

သူ႔အသိစိတ္ထဲ ေန႔စဥ္ဒီေျမေလးရဖို႔ ေတြးေနမိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ေလာဘတဏွာအရမ္းမ်ားလာခ်ိန္မွာ ဒီေျမေလးအတြက္နဲ႔ တဖက္ျခံက တစ္ေန႔ က်မမိတ္ေဆြျဖစ္လာမဲ့ သူမွာ မလုပ္အပ္ မလုပ္သင့္တာေတြနဲ႔ အျပစ္ေတြလုပ္မိလာမယ္ဆိုတာ က်မ ၾကိဳတင္ေတြးထားမိပါတယ္။ေနာက္ဆံုး အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ညွိႏွိဳင္းေတာင္းလို႔မွ မရခဲ့ရင္ က်မ အေပၚ သူ႔ရဲ႕လိုခ်င္တပ္မက္မွဳ႕ တဏွာေၾကာင့္ အႏၱာရယ္ေပး လာႏိုင္တယ္ဆိုတာ က်မ ၾကိဳတင္ေတြးထား မိပါတယ္။ထိုအတြက္ေၾကာင့္ က်မ အေတြးမွာ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းနဲ႔ဘဲ ၾကံဳဆံုဆက္ခံခ်င္သူမို႔ ဒီေျမေလး (၃)ေပကို တစ္ဖက္ျခံကို လိုလုိလားလား ေပးလိုက္ဖို႔ က်မ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါဘဲ။ဒီဘဝ ဒီသံသရာမွာ ကိုယ္ပစၥည္းမဟုတ္ဘဲ သူတစ္ပါးဥစၥာပစၥည္းကို မတရားလိုခ်င္တပ္မက္ လုယူခဲ့လွ်င္ ေနာင္သံသရာထိ ျပန္လည္ေပးဆပ္တတ္ရပါတယ္။ အထူသျဖင့္ ေျမ (၃)ေပ မဆိုထားႏွင့္ဦး။ ေျမ (၁)လက္မ.. (၁)ေတာင္ေလာက္ေတာင္ ေနာင္သံသရာထိ ေတြးမိေတြးတတ္ ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာမို႔ သူတစ္ပါးပိုင္ေျမကို မေတာ္ေလာဘနဲ႔ ဘယ္သူမွ လိုခ်င္တပ္မက္ၾကမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒီေျမကိစၥေလးေပၚလာျပီမို႔  အလွဴမတိုင္ခင္ (၁)ပတ္အတြင္းမွာဘဲ ညတြင္းခ်င္း အေဖ ထိုျမိဳ႕ေလးကို အေရာက္သြားခဲ့တယ္။ အေဖေရာက္ျပီး က်မနဲ႔ဖုန္းေျပာျဖစ္တယ္။ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါတယ္ဘဲ အေဖေျပာခဲ့တယ္။ က်မျခံနီးခ်င္းက လက္ရွိဘဝမွာ သူလိုခ်င္တာေလး ရသြားရင္ သူေပ်ာ္ေနမယ္။ က်မကလည္း သူလိုခ်င္တာ ေပးလိုက္လွဴလိုက္ရလို႔ က်မလည္း ေပ်ာ္ေနမယ္။ သူက ဒီဘဝအတြက္သာ ၾကည့္ေပမဲ့ က်မကေတာ့ ေနာင္သံသရာထိ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ဖက္ျခံက လိုခ်င္တဲ့က်မေျမ (၃)ေပကို သူတို႔  စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေပးလိုက္ဖို႔  အေဖ့ကိုဖုန္းဆက္ ေသခ်ာမွာျပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မ ဆႏၵေတြ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ က်မ အေဖက သူတို႔လိုခ်င္တာကို မေပးခဲ့သလို က်မ ျဖစ္ေစခ်င္သလို  မစီစဥ္ေပးခဲ့ပါဘူး။

က်မလည္း အေဝးကသူမို႔ အေဖကိုဘာမွ ထပ္မေျပာဘဲ အလွဴကိစၥကိုဘဲ ဦးတည္ျပီးေျပာခဲ့ပါတယ္။ေနာက္အပတ္ဆို ဒီျခံေလးထဲ အလွဴျဖစ္ျပီမို႔ အေဖ့ကို အလွဴရက္ထိ ေစာင့္ေပးပို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ အေဖကလည္း ဖုန္းထဲကေန အားရေက်နပ္စြာ ေသခ်ာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။အလွဴရက္ျပီးမွ အေဖ အိမ္ကို ျပန္ပါမယ္လို႔  ေျပာခဲ့လို႔ က်မ စိတ္ခ်လက္ခ်  တစ္ညတာကို အိပ္ေပ်ာ္ေစခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ေၾကကြဲစရာပါ။ က်မ မနက္အိမ္ယာႏိုးေတာ့ အေဖ့ဆီဖုန္းထပ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဖုန္းပိုင္ရွင္ ျမိဳ႕ခံ က်မမိတ္ေဆြက က်မအေဖ ဒီမနက္အေစာၾကီးဘဲ သူ႔အိမ္ကိုျပန္သြားပါျပီတဲ့။က်မ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔ ဘာလို႔ ျပန္သြားတာလဲဆိုတာေလးရယ္ အေဖ ဘာမွာေသးလဲ ဆိုတာကိုလည္း ေမးလိုက္ပါတယ္။ အေဖ ဘာမွလည္း မမွာခဲ့ပါဘူးတဲ့။ ဘာေၾကာင့္ျပန္တာလဲဆိုတာ သူလည္းမသိဘူး။ ဘာမွလည္း မေျပာပါဘူးတဲ့။ က်မလည္း စဥ္းစားမရျဖစ္သြားတယ္။ ညကဘဲ မအိပ္ခင္ဖုန္းဆက္ေတာ့ ေသခ်ာေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္  ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ဆိုတာ ေတြးမရ ျဖစ္သြားတယ္။

အဲဒီလို ဘာမွမသိရတဲ့ကိစၥေလးေၾကာင့္ က်မစိတ္ထဲမွာ က်မအေဖဟာ က်မအလွဴမွာ မရွိခ်င္လို႔။ က်မကို မခ်စ္လို႔။ က်မေမာင္ႏွမေတြထဲမွာ က်မကိုဘယ္သူမွမခ်စ္ဘူးဆိုျပီး စိတ္ထိခိုက္ ဝမ္းနည္းခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ ခံစားရတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အေဖ့ဆီလည္းက်မ ဖုန္းဆက္ဖို႔ဆႏၵမရွိဘူး။ ဘာကိစၥေၾကာင့္ဆိုတာလည္း မေမးခ်င္ေတာ့ဘူး။ သိလည္းမသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်မ စိတ္ထဲမွာ အေဖဟာ ေမာင္ႏွမထဲ က်မကို အခ်စ္ဆံုးလို႔ေျပာခဲ့ေပမဲ့ အေဖက်မကို တကယ္မခ်စ္ဖူးလို႔ဘဲ က်မခံစားခဲ့ရတယ္။ စိတ္ထဲ ဒီအစြဲေန႔စဥ္ ျဖစ္တည္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေဖ့ကို က်မစိတ္မဆိုးခဲ့ပါဘူး။က်မကို မခ်စ္ဘူးဆိုျပီး က်မခံစားခဲ့ရယံုပါ။

က်မ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကလည္း က်မ ေဘးမွာ မိဘေတြ ရွိမေနခဲ့တာေတြလည္း အေတြးျပန္ဝင္လာ ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း မဂၤလာေဆာင္ကို အေဖနဲ႔အေမကို  လာဖို႔က်မေျပာခဲ့တယ္။ အေမ့မွာက ပတ္စပို႔က  အဆင္မေျပလို႔  အေဖလာႏိုင္မယ္လို႔ က်မပိုအားတင္းဝမ္းသာခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရက္နီးလာခ်ိန္မွာေတာ့ အေဖ က်မ မဂၤလာေဆာင္ကို မလာေတာ့ဘူးဆိုတာသိခဲ့ရတယ္။ ဘယ္သားသမီး ဘယ္မိန္းခေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ကုိယ့္ရဲ႕ တစ္သက္မွာတစ္ခါ မဂၤလာပြဲမွာေတာ့ မိဘေတြ ေမာင္ႏွမေတြကို စံုစံုညီညီရွိေစခ်င္ၾကတာ  ခ်ည္းပါဘဲ။ အဲဒီတုန္းကလည္း က်မ စိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ခံစားခဲ့ရသလို သတိရတိုင္း တိုက္ဆိုင္မွဳ႕ရွိတိုင္း ဖုန္းေျပာျဖစ္တိုင္း ငို.... ငို...ျပီးအေဖ့ကို က်မခံစားခ်က္ကို  ရင္ဖြင့္ျပတတ္ခဲ့တယ္။

ခုလည္း ဒီအလွဴေလး ျဖစ္ေျမွာက္ခါနီးမွ အလွဴလုပ္မဲ့ေနရာေလးကို ေရာက္ေနတဲ့အေဖက ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမရွိဘဲ ျပန္သြားတာကို  က်မ ကိုမခ်စ္လို႔  က်မ အလွဴမွာမေနခ်င္လို႔  ဆိုတဲ့စိတ္ထဲက ခံစားမွဳ႕တစ္ခုနဲ႔  အေဖ့ကိုဖုန္းမဆက္ေတာ့ဘဲ ေနလာခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီအသိစိတ္ၾကီးက ၾကီးစိုးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေလးမွာ က်မ ဒီစိတ္ေတြ အကုန္ေျပေပ်ာက္ျပီး ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘဲ အေဖ့အေပၚ  နားလည္လာခဲ့တယ္။ အဲတာကလည္း က်မသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ဘဲေပါ့။

က်မသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ က်မတို႔ေျပာခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေလးမွာ က်မသူငယ္ခ်င္းက က်မကို ျပန္ေျပာခဲ့တာ စကား တိုတုိေလးဆိုေပမဲ့  အသိပညာ- အေတြးအေခၚ နဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားၾကီးပါခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ က်မ အေဖဟာ  က်မ ထင္သလို က်မကိုမခ်စ္လို႔  က်မအလွဴေလးမွာ  ရွိမေနခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ေရာက္ခဲ့ျပီး အလွဴရက္နီးမွ  ျပန္သြားခဲ့ရတာဟာ (အေဖက်မကို မခ်စ္လို႔ မဟုတ္ဘဲ  က်မ အလွဴမွာ သာဓု ေခၚဆိုခြင့္ မရထိုက္လို႔ဘဲ) လို႔သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ တဆက္တည္း အတိတ္ကံအေၾကာင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းမမွားဖို႔ အေၾကာင္းေတြလည္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေသခ်ာစီစဥ္ျပီးမွ ခုလိုျဖစ္ခဲ့ရတာဟာ  အေဖက က်မ အလွဴမွာ  ရွိေနခြင့္မရထိုက္တာရယ္  သာဓုေခၚဆိုခြင့္မရထိုက္တာလို႔  သူငယ္ခ်င္းေျပာျပမွ  က်မ စိတ္ထဲ ထမ္းပိုးထားရတဲ့  ခံစားမွဳ႕  ေၾကကြဲမွဳ႕  မေက်နပ္မွဳ႕ေတြက  ေျပေပ်ာက္သြားခဲ့ရပါတယ္။

က်မရဲ႕ မေက်နပ္စိတ္ ခံစားရတဲ့စိတ္ ေၾကကြဲေနတဲ့  စိတ္ေတြကို  ေျပေပ်ာက္ေအာင္ နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို  က်မ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ခုဆို  ျပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကာလတုန္းက မိသားစုနဲ႔ပါတ္သက္လာတိုင္း က်မ ခံစားရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ အားလံုးကုိ က်မျပန္ေတြးမိတိုင္း ခံစားရတာေတြကို ခဝါခ်ျပီး နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါျပီ။ က်မ အမွန္တရားတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိလာျပီမို႔ က်မအေဖအေပၚ စိတ္ထဲက ခဏတာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မေက်နပ္စိတ္ေတြကို မသိလို႔ျပစ္မွားမိတာမို႔  အေဖ  ခြင့္လြတ္ပါလို႔  ေတာင္းပန္ လိုက္ပါတယ္။ အေဖ.....က်မ အျပစ္ေတြကို  ခြင့္လြတ္ႏိုင္ပါေစ!!!

က်မရဲ႕ပိုစ့္ေလးက စာဖတ္သူအတြက္ အဆင္ေျပခ်င္မွေျပမည္။ သို႔ေသာ္ ဒီအေၾကာင္းအရာသည္ က်မ၏ ျဖစ္ရပ္မွန္ခံစားခ်က္ျဖစ္သည္မို႔  (စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္) တဒဂၤေလးအတြင္းမွာ က်မ အသိေလး တစ္ခ်က္ဝင္လာျပီး တန္ဖိုးရွိတာေလးေတြ  ရရွိိသြားတဲ့ က်မအတြက္  စာဖတ္သူမ်ားကိုလည္း မွ်ေဝ  ဆင္ျခင္  သတိေပးလိုခ်င္ စိတ္ေၾကာင့္  ယခုလိုအဆင္မေျပလွတဲ့ ပိုစ့္ေလးကို ျဖစ္ေျမွာက္ေအာင္ေရးျပီး  အမွားျပဳခဲ့ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အမွန္ကိုျမင္ေစခ်င္ ျပင္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵေၾကာင့္  ေစတနာေရွထား  ေရးသား လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စာဖတ္သူေတြလည္း က်မလိုဘဲ  မိဘအေပၚ  မေက်နပ္စိတ္ေလးမ်ားျဖစ္ခဲ့တာမ်ားရွိခဲ့ရင္ အခ်ိန္မွီ အသိေလးျမင္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ခုလို တရားအသိေလးတစ္ခု တစ္ရက္မွာတစ္ခါေလာက္ က်မတို႔ ရလာခဲ့မယ္ ဆိုရင္ က်မတို႔ ဘဝဟာ ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို ေသေပ်ာ္ဖို႔လည္း ေကာင္းလာမွာပါ။

စာဖတ္သူမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။

မွတ္ခ်က္။ စာကိုယ္တြင္ က်မေရးထားေသာ က်မျခံေျမကိစၥသည္ ပိုစ့္တစ္ပုဒ္လံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပ ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

စာဖတ္သူမ်ားကို အစဥ္ေလးစားခ်စ္ခင္လွ်က္

အလြမ္းျမိဳ႕ေလး