Friday 24 February 2012

မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေသာက


 ဓါတ္ပံုကို ဂိုဂယ္မွကူးယူထားသည္

ဘဝမွာ အသက္တစ္ရာမေနရ အမွဳ႕တစ္ရာၾကံဳရဆိုတာ လူတိုင္းၾကားဖူးၾကမွာပါ။ က်မလည္း ဘဝမွာ ေကာင္းတာေတြေရာ ဆိုးတာေတြေရာ တြန္ဒြဲ ခံစားဖူးသူတစ္ေယာက္ပါ။ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္ရခ်ိန္ မရွိေပမဲ့ ကမၻာပ်က္မတတ္ေအာင္ ငိုေၾကြးခံစားခဲ့ရဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့  က်မ  ယၡဳရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြေနရေသာ  အခက္ခဲ  ျပသနာဟာ  က်မ  ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး  ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး မိုးၾကိဳးပစ္သလို ခံစားရျပီး   ေၾကြမြ ပ်က္စီးေျဖဆည္ မရႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ေမာင္နဲ႔က်မ အိမ္ေထာင္က်ခါစမွာေတာ့ ခ်စ္လို႔မဆံုးေပါ့။ ရန္ျဖစ္ခ်ိန္ေတြကို သတိမရၾကဘူး။ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးခ်စ္ေနရင္း  အခ်ိန္ဆိုတဲ့  စက္ဝိုင္းၾကီးကိုျဖတ္ေက်ာ္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တယ္။ က်မနဲ႔ေမာင္ကလည္း မိဘေတြသေဘာတူ ၾကည္ျဖဴျပီး ဇြတ္အတင္းေပးစားခဲ့တဲ့ ၾကင္ယာဖက္စံုတြဲေတြ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ၾကျပီးမွ နားလည္မွဳေတြအရင္းခံ  ေမတၱာေတြ ေရစီးသန္  လာေအာင္ျပဳစုၾကရင္း  ဘဝတစ္ခုကို  ရင္ဆိုင္လက္တြဲခဲ့ၾကတာပါ။

ဒီလိုနဲ႔ က်မတို႔မွာ ရတနာအတံုးေလး တစ္တံုးကိုရရွိခဲ့တယ္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ တည္ျမဲေအာင္ ခ်ည္မဲ့ၾကိဳးေလးလို႔ က်မနဲ႔ေမာင္ သတ္မွတ္ယူဆထားခဲ့ပါတယ္။ သားေလးကို ခ်စ္လိုက္ရတာ တုန္လို႔။ အေမကလည္းခ်စ္ အေဖကလည္းခ်စ္ အားလံုးကဝိုင္းခ်စ္ေနေတာ့ မိဘျဖစ္တဲ့ က်မတို႔မွာ သားေလးကိုၾကည့္ျပီး ပီတိေတြျဖစ္ခဲ့ရသလို ဘဝအတြက္ အားေတြရွိခဲ့တယ္။ အိပ္ယာဝင္ခ်ိန္ သားေလးကိုသိမ့္ျပီး ေဘးနားကေန သားေလးရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို တစ္စိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း က်မေျပာမျပတတ္ေအာင္ ပီတိေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ဝမ္းသာခဲ့ရတယ္။ ဒါေတြကို မိခင္ျဖစ္သူ တိုင္းခံစားဖူးၾကမွာပါ။ 

အသက္ထက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ခ်စ္သူေတြၾကားမွာ မၾကာခဏ ၾကားဖူးေပမဲ့ က်မကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ မက်င့္သံုးဖူးပါ။ ဒါေပမဲ့ မိဘတစ္ေယာက္ သားသမီးအေပၚ အရမ္းခ်စ္တယ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ က်မ မိခင္ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ပိုသိခဲ့ရတယ္။ သားေလး အိပ္ခ်ိန္ဆို ေလစိမ္းမ်ား တိုက္ေလမလား ျခံဳေစာင္မ်ား လြတ္ေနမလား.. ေသြးစုတ္တတ္တဲ့ ျခင္ေကာင္ေတြမ်ား ကိုက္ေနမလား စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သားေလးမ်က္ႏွာ မရႊင္တဲ့ရက္ေတြဆို  သားေလး  ေနမေကာင္းတာလား ဗိုက္နာတာလား စသည္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလိုစိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာ အိပ္ေရးပ်က္ညေတြလည္း မ်ားခဲ့ျပီ။ တစ္ခါတစ္ရံ သားေလးအရမ္းငိုျပီး ဂ်ီက်ခ်ိန္ဆို က်မ ေဒါသစိတ္ေတြ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အျပစ္မဲ့တဲ့သားေလးက ဘာသိမွာတုန္း။ က်မ မိခင္ကသာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ရမဲ့သူေလ။

ဒီလိုနဲ႔ ... သားေလးကိုစားခ်ိန္စား အိပ္ခ်ိန္အိပ္ ေစာင္ေရွာက္လာခဲ့တာ သားေလးက လသားအရြယ္ကေန ႏွစ္သား ဘဝကို ေရာက္ရွိလာျပီ။ ႏွစ္သားဘဝ  ေရာက္ရွိလာလည္း က်မ သားဟာ က်မသားပါဘဲ။ သားေလး စကားတတ္လာေလေလ က်မ ပိုခ်စ္ေလေလေပါ့။ တီတီတာတာေတြေျပာျပီး မိခင္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ အကုန္ယူလိုက္သူက သားပါဘဲ။ သားေလး ၂ ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္မွာ က်မနဲ႔ေမာင္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ခဲ့ၾက တယ္။ 

မွတ္မွတ္ရရ  -----  သားေလးေမြးျပီး မၾကာခင္မွာဘဲ မထင္မွတ္တဲ့ အျဖစ္ပ်က္ဆိုးတစ္ခုကို က်မ မ်က္လံုးေရွမွာတင္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ က်မ ႏွလံုးေသြးရပ္တန႔္မေလာက္ေအာင္ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က က်မေသြးႏုသားႏု အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။ က်မ  အသိစိတ္ေတြ လြတ္မသြားေအာင္ စိတ္ေတြျငိမ္ေအာင္ သတိေဆာင္ျပီး က်မ ျပန္ထိန္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေၾကာက္စိတ္ေတြက စိုးမိုးခဲ့တယ္။ အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ဆိုးကို က်မ အျမဲျပန္သတိမရမိေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ရံမွာ အထီက်န္ဆန္တဲ့ ညမ်ိဳးေတြမွာ ေၾကာက္စိတ္ဝင္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မဟာ  စိတၱဇအရူး တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။

ဒီလို က်မနဲ႔ေမာင္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ရင္း  အျပန္အလွန္စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ခ်ိန္  ေမာင္မွက်မကို  ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ အလုပ္ႏိုင္ေအာင္  က်မမွဦးစြာ ေမာင့္ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလိုက္တယ္။ အတိတ္က ေသြးႏုသားႏုခ်ိန္မွာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့တာေတြကို စိုးရိမ္လြန္သတိရမိျပီး  ကာကြယ္လိုက္တဲ့ သေဘာပါဘဲ။ အဲတာကို ေမာင္ ကအမွတ္အေတးထားလိုက္တာ  က်မ မသိလိုက္။ ဒီလိုနဲ႔  ေမာင္က  အဲဒီညက  က်မသူ႔အေပၚျပဳခဲ့မိတဲ့  အျပစ္ေလးကို သူ႔မိဘေတြဆီ တိုင္လိုက္တယ္။ တကယ္ဆုိ လင္မယားခ်င္း အခမသင့္လို႔ ျဖစ္ခဲ့တာကို  ေမာင္ နားလည္မွဳ႕အျပည့္ ထားေပးမယ္ဆို ဒီျပသနာေတြ ခုလိုျဖစ္လာမွာမဟုတ္။ အိမ္ေထာင္တိုင္းမွာ အခမသင့္ရင္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္တတ္ၾကတာ မဆန္းပါ။ ဒါေပမဲ့ ျပသနာေတြက  အဲဒီအခ်ိန္က စတယ္ဘဲ ေျပာရေတာ့မွာဘဲ။ ေမာင့္ကိုဘဲ အျပစ္တင္ရမလား…..  က်မ ကိုယ္ဘဲ  က်မ အျပစ္တင္ရမလား  စဥ္းစားလို႔မရပါ။

အဲလို စကားမ်ားျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း က်မနဲ႔ေမာင္ရဲ႕  အိမ္ေထာင္ေရးကလည္း အရင္အတိုင္းလိုပါဘဲ။ သားေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ တစ္ခါတစ္ရံဆိုတဲ့ ကိစၥေလးေတြရယ္ ဆင္ျခင္တံုတရားနည္းျပီး အေျပာအဆို မဆင္ျခင္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္  အိမ္ေထာင္ေရးမွာ မထင္မွတ္တဲ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ ျပသနာ နဲ႔ ေဝဒနာေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အစတုန္းကေတာ့ က်မနဲ႔ေမာင္ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့ က်မ ေသာကေတြ ေဝခဲ့ရတယ္။ မ်က္ရည္ေတြ ေစြခဲ့ရတယ္။ က်မ ငိုေနယံု ေၾကကြဲယံုကလြဲျပီး ဘာတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ။

 
ျဖစ္ပံုက ဒီလို … တစ္ခ်ိန္တုန္းက က်မတို႔လင္မယား အခမသင့္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္တာကို ေမာင္မွသူ႔မိေတြဆီ တိုင္ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို အေၾကာင္းျပျပီး ခုေတာ့ သားေလးနဲ႔က်မကို လူခ်င္းေဝးေအာင္ ခြဲထားၾကသလို ႏွလံုးသားေတြလည္း ေဝးေစခဲ့တယ္။ ေမာင့္ မိဘအသိုင္းဝန္းေတြကေပါ့။ က်မ အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႔ က်မ ခေလးကို က်မ မခ်စ္ဘဲရွိပါ့မလား။ ႏွလံုးသား ခံစားခ်က္ေတြမရွိဘဲ စြဲခ်က္ေတြတင္ျပီး က်မ ဘဝနဲ႔စိတ္ဓါတ္ေတြကို ဖ်က္စီးခဲ့တယ္။ က်မ ဘက္ကို ရပ္တည္ေပးမဲ့သူေတြ သက္ေသေတြရွိေနေပမဲ့ ရက္စက္ၾကတဲ့ ႏွလံုးသား ပိုင္ရွင္ေတြက သားေလးနဲ႔က်မတို႔ လင္မယားကိုခြဲျပီး အမ်ားအလယ္မွာ ဗန္းျပေကာင္းေအာင္ေတာ့ သားေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးတာတဲ့။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ က်မနဲ႔သားေလးကို ခြဲထားတယ္ က်မ မသိ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မွာ ရွိေနတဲ့အေျဖက က်မဟာ စိတၱဇအရူးတစ္ေယာက္တဲ့။

ရက္စက္ၾကလိုက္တာ က်မသာ တကယ္ စိတၱဇအရူးသမားဆို သားေလးကို ခုလို စိုးရိမ္စိတ္ေတြ နဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ႏိုင္ပါ့မလား။ က်မ ကိုယ္ကိုေရာ က်မ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ပါ့မလား။ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစတနာ အနစ္နာ နဲ႔ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာကို သူတို႔ နားမလည္ေပးတတ္တာလား ခံစားခ်က္မရွိလို႔  မခံစားေပးတတ္တာလား။  သားေလးဟာ က်မနဲ႔ တစ္ညတာေတာင္ ခြဲအိပ္ဖူးသူမဟုတ္။ ခုလို အျပစ္မဲ့တဲ့ သားေလးကို ဇြတ္အတင္းစြဲ က်မနဲ႔ ခြဲခဲ့တာ ေလာကၾကီးကဘဲ အံ့ၾသစရာေတြ ဖန္တီးတာလား သူတို႔ကဘဲ စာနာစိတ္ကင္းမဲ့တာလား က်မကဘဲ သူတို႔ေျပာသလို  တကယ္အရူးမၾကီလား … ဘယ္သူ႔ အျပစ္ေတြေၾကာင့္လဲ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုက တစ္ဦးတစ္ေယာက္က  လုပ္လိုက္တဲ့လုပ္ရပ္မွာ  ႏွလံုးသား  ေၾကမြ  ပ်က္စီးသူေတြက အမ်ားျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားရတဲ့ ဒုကၡေတြကို ကိုယ္တိုင္ၾကံဳေတြခံစားရတဲ့  မိခင္ေတြေလာက္  ဘယ္သူက ပိုျပီးခံစား သိရွိႏိုင္မွာလဲ။ ရင္ေသြးေလး လူ႔ေလာကထဲ  ေရာက္လာျပီ ဆိုကတည္းက သားေလးရဲ႕ အနာဂါတ္ကို  မိဘေတြထက္  ဘယ္သူေတြက ပိုသိႏိုင္မလဲ။ ဘယ္သူေတြက  ဖန္တီးေပးႏိုင္မလဲ။ ဘယ္သူေတြက မိဘေတြထက္ ပိုခ်စ္ႏိုင္မွာလဲ။ ငယ္စဥ္ဘဝမွာ ခေလးပီပီ  ဆိုးခဲ့တာေတြကို  မိဘေတြထက္  ဘယ္သူေတြက  ပိုျပီး သီးခံခြင့္လႊတ္ႏိုင္မွာလဲ။

မိဘ နဲ႔  သားမီးကိုခုလို  ရွင္ေနလွ်က္ ျမင္ေနလွ်က္ ခ်စ္ခင္ေနလွ်က္ နဲ႔  ခြဲခဲ့ၾကတာ  မိဘေတြရဲ႕  ရင္ထဲမပူေဆြး မခံစားရ  ဘယ္သူရွိႏိုင္ပ့ါမလဲ။ မိခင္တစ္ဦးရဲ႕  ေသာက  ဘယ္သူ  ပိုနားလည္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ 

******စာဖတ္သူ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို  က်မ အထူး သတိေပးလိုပါတယ္******

က်မလို မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕  သားအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာေတြ အခ်စ္ေတြနဲ႔ ခံစားမွဳေတြ မဖိစီး ရေအာင္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ အထူးသျဖင့္  တစ္ဦးေပၚ တစ္ဦးနားလည္ပါ။ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ အမွိဳက္ကစ ျပသ၁ မီးေလာင္ဆိုတာမ်ိဳး  အိမ္ေထာင္တစ္ခု မျဖစ္ေစပါနဲ႔။ 

သူ႔အမွား  ကုိယ့္အမွားေတြကို နားလည္ခြင့္လႊတ္  ေပးႏိုင္ေအာင္  အျပန္အလွန္ၾကိဳးစားၾကပါ။ မလိုအပ္ဘဲ  မိသားစုၾကား  အျပင္လူ (ၾကား)လူေတြကို  ထည့္မသံုးပါနဲ႔။ အခမသင့္ျဖစ္တဲ့ မိသားစုျပသနာေတြဟာ ခဏတာနဲ႔ ျပီးဆံုးသြားမွာပါ။ ၾကီးတဲ့အမွဳ႕ ငယ္ေအာင္ ငယ္တဲ့အမွဳ႕ ပေပ်ာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။ သံေယာဇဥ္  နားလည္မွဳ ခ်စ္ျခင္း ခြင့္လႊတ္မွဳေတြနဲ႔  ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့  ၾကိဳးေလးကို တင္းသထက္ တင္းပါေစပါ။ ေနပူဒဏ္ခံႏိုင္သလို မိုးရြာဒဏ္လည္း  ခံႏိုင္ရမယ္။  တစ္ခါတစ္ရံ မုန္တိုင္းနဲ႔  ၾကံဳလာခဲ့ရင္လည္း တူလက္တြဲျပီး  သတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းပါ။ တစ္ေယာက္ထဲ  လႊတ္ရာကို ထြက္မေျပးပါနဲ႔။ မိသားစုၾကား  အတၱေတြနဲ႔  မာနေတြ မထားၾကပါနဲ႔။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး ရွာေဖြသမွ်ကို အိမ္ရွင္မကလည္း ေခြ်တာသိုသိပ္ သိမ္းဆည္းတတ္ရမယ္။ တစ္ဦးကို တစ္ဦးရိုင္းပင္းကူညီ တတ္ရမယ္။ ငါ့က ျမင့္တယ္ သူကနိမ့္တယ္ဆိုတဲ့ ရိုင္းျပတဲ့ အသံုးႏွဳန္းေတြ မသံုးမိေစနဲ႔။ မွတ္ခ်က္ ( အရပ္ကိုဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ပါ။)

က်မ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေလာကမွာ အရင္းႏွီးဆံုးလူ သင့္မွာရွိလားလို႔ ေမးလာခဲ့ရင္  က်မ  ကေတာ့ က်မရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးလူဟာ  က်မရဲ႕  အိမ္ေထာင္ဦးစီးပါဘဲလို႔  ေျဖမိမွာေသခ်ာပါတယ္။ ေမာင့္  ကိုေမးလာခဲ့မယ္ဆို သူဘယ္လိုေျဖမလဲဆိုတာ  က်မ မသိပါ။ တကယ္ေတာ့  တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္  ေသြးမေတာ္ အက်င့္စရိုက္  အေျခအေန အေလ့အထ ဘာဆိုဘာမွ တူညီမွဳ႕မရွိတဲ့ လူ၂ေယာက္ဟာ ဒီကမၻာေျမၾကီးရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ခ်စ္သူေတြ  မိသားစုေတြျဖစ္လာျပီဆိုတာ  သူတို႔ ၂ဦးထက္  ရင္းႏွီးမဲ့သူသူ ရွိႏိုင္ဦးမလား။

အခမသင့္တဲ့ လင္မယားျပသနာေၾကာင့္ အျပစ္မဲ့တဲ့သားေလးလည္း မိဘနဲ႔ေဝးေနရသလို သားသမီးကို ရင္ႏွင့္ရင္းျပီးခ်စ္ရတဲ့  မိဘေတြလည္း ေသာက ေဝဒနာတိုးခဲ့ရပါတယ္။ သားသမီးငယ္ေလးေတြ  ရွိတဲ့မိဘတိုင္း  အထူးသတိျပဳ  ဆင္ျခင္ပါ။ ခေလးေတြေရ့ွ  ဘယ္ေတာ့မွ  စကားမ်ားရန္ျဖစ္ျပီး  ကိုယ္ထိလက္ေရာက္  မက်ဴးလြန္ၾကပါနဲ႔။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆင္ျခင္တံုတစ္ရား နည္းမွဳေတြဟာ ခုလို သားသမီးနဲ႔ ရွင္ေနလွ်က္နဲ႔  ေဝးရသူေတြ  ရွိၾကသလို  တစ္ခ်ိဳ႕  ႏုနယ္တဲ့  ခေလးငယ္ေတြရဲ႕  ႏွလံုးသားမွာ  ဒါေတြ  ျမင္ေတြ႕ေနရေတာ့  ေၾကာက္စိတ္ေတြ  လႊမ္းမိုးတတ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး  ခေလးေတြရဲ႕  စိတ္ကို အေရာင္ေျပာင္းေစႏိုင္ပါတယ္။ 

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း  အေကာင္းေတြခ်ည္းဘဲလို႔  က်မ  ခံယူလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ က်မ သားေလးကို  က်မ  မခ်စ္လို႔မဟုတ္။ သားေလးကို  ေဝဒနာေတြ အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္  မပိေစခ်င္သလို  က်မ ကိုယ္တိုင္ကလည္း  သားေလးစိတ္နဲ႔  အားနည္းျပီး ေလာကၾကီးမွာေတာင္  အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း  ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း  အေကာင္းခ်ည္းဘဲလို႔ မွတ္ယူထားလိုက္တယ္။ ေနာက္  ..... အတိတ္ဘဝ တုန္းက သူမ်ားသားမီးေတြကိုမ်ား  က်မ  ခုလို ရက္ရက္စက္စက္  ခြဲခဲ့မိလို႔  ခုဘဝမွာ ဒီလို ၾကံဳေနရတာလားလို႔  စဥ္းစားမိတယ္။

ဒီလို ေဝဒနာဆိုးေတြနဲ႔  ၾကံဳလာရေတာ့  ေမာင့္  အျပစ္ေတြပါလို႔  က်မ  မေျပာရက္ပါ။ ေမာင့္ ကိုလည္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္  က်မ  ၾကိဳးစားျပီး  လက္ရွိက်န္ေနတဲ့ ၂ေယာက္ တစ္ဘဝကိုေတာ့ က်မ ထပ္မံအဖ်က္စီး ခံမည္မဟုတ္ပါ။ က်မ ေနရာမွာဆို စာဖတ္သူ ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္မိမွာလဲ.. ခုခ်ိန္ဆို ေမာင္လည္း  ဖခင္တစ္ေယာက္မို႔ က်မ လိုမခံစားရရင္ေတာင္ အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္ေသာကေရာက္  ခံစားေနရမယ္ဆိုတာ က်မ ေတြးမိပါတယ္။  ရွိေနတဲ့ဘဝေလးမွာ  သားေလးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစလို႔  က်မ  ဆုေတာင္းေပးယံုကလြဲလို႔.......

မွတ္ခ်က္ ****** မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ကို အေျချပဳ ခံစားေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျပန္လည္ကူးယူလိုပါက (http://alwanmyo.blogspot.com/) (http://alwanmyo.blogspot.com/)  ကို ထည့္ေပးေစလိုပါတယ္။

မိသားစုတိုင္း  အတူတည္ရွိ  ေပ်ာ္ရႊင္ေနရတဲ့ဘဝေလး  ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔  ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။


စာဖတ္သူမ်ားကိုအစဥ္ေလးစားလွ်က္
အလြမ္းျမိဳ႕



 

4 comments:

ခ်စ္စံအိမ္ said...

မမလြမ္းေရ ဖတ္ရတာရင္နင့္သြားပါတယ္
စာအေရးအသားလည္းေကာင္းလိုက္တာ
ေရးတတ္ခ်င္လိုက္တာ

ကိုရင္ said...

ကမာၻေပၚမွာ ေလးစားစရာ အေကာင္းဆံုး ဣတၳိလိင္

ဝီရဓမၼ(Brave The Dhamma) said...

မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ေသာက ေလးဖတ္သြားပါတယ္။ အေရးအသားက အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္လည္းလာလည္ပါမယ္။ က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။ ဒီထက္မကေအာင္ျမင္ တုိးတက္ပါေစ။

စံပယ္ခ်ိဳ said...

အိမ္ေထာင္သည္ေတြအားလုံးအတြက္ အသိေပးတဲ႔
ဒီပုိစ္ေလးအတြက္ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္
ေတြးမိေပမဲ႔ မေရးတတ္ဘူးေလ----
ခင္မင္တဲ႔ sis jasmine